Głos Drohobycko-Borysławski
| Częstotliwość |
co tydzień |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres |
ul. Kowalska 11, Drohobycz |
| Pierwszy numer | |
| Ostatni numer | |
| Redaktor naczelny |
M. Tannenbaum |
| Liczba stron |
6 |
Głos Drohobycko-Borysławski – polski tygodnik wydawany w Drohobyczu w II Rzeczypospolitej.
„Głos Drohobycko-Borysławsko-Samborski”, mający podtytuł bezpartyjny tygodnik informacyjny, działał w latach 1926, 1927, 1928, 1929, obejmował trzy miasta: Drohobycz, Borysław i Sambor, w drugim roku istnienia w 1927 redakcja mieściła się przy ul. Rynek 16 w Drohobyczu[1]. Wówczas redaktorem pisma był M. Tannenbaum, tygodnik liczył sześć strony i był drukowany w drukarni „SWYPA” i był wydawany w Drohobyczu[1]. W latach 1930, 1931, 1932 istniał „Głos Drohobycko-Borysławsko-Samborsko-Stryjski”, mając zasięg także na miasto Stryj (podtytuł: niezależny organ Podkarpacia). W 1933 i w 1934 był wydawany „Głos Drohobycko-Borysławski” (podtytuł: bezpartyjne czasopismo informacyjne, później tygodnik bezpartyjny. Ostatni numer czasopisma ukazał się 1 kwietnia 1934 (redakcja działała wówczas przy ul. Kowalskiej 11 w Drohobyczu, funkcjonował również oddział w Borysławiu)[2]. W opublikowanym wówczas oświadczeniu podano, że Sąd Okręgowy w Samborze zatwierdził zarządzoną przez prokuratora konfiskatę numeru 3 tygodnika z 3 lutego 1934, orzekając że osnowa artykułu w tym wydaniu pt. Niezrozumiałe zarządzenia w Sądzie zawierają znamiona występku z art. 127 i zakazał dalszego rozpowszechniania tego numeru czasopisma, polecając jednocześnie redaktorowi naczelnemu umieszczenie tego postanowienia w najbliższym numerze na pierwszej stronie bez uzasadnienia[3]. Do tego czasu tygodnik był wydawany w Drohobyczu, liczył sześć stron, redaktorem pozostawał M. Tannenbaum, a druk wykonywały Zakłady Graficzne „Drukarz” w Drohobyczu[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Wstęp. „Głos Drohobycko-Borysławsko-Samborski”, s. 1, Nr 43 z 22 października 1927.
- ↑ Wstęp. „Głos Drohobycko-Borysławski”, s. 1, Nr 4 z 1 kwietnia 1934.
- ↑ Wypis z protokołu wspólnego. „Głos Drohobycko-Borysławski”, s. 1, Nr 4 z 1 kwietnia 1934.
- ↑ Stopka redakcyjna. „Głos Drohobycko-Borysławski”, s. 1, Nr 4 z 1 kwietnia 1934.