Gabriel I Henckel von Donnersmarck
Gabriel I Henckel von Donnersmarck (ur. 1609 w Wiedniu, zm. 14 października 1666) – baron i hrabia cesarstwa, pan Bytomia.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w 1609 r. w Wiedniu. Był drugim synem Łazarza II i jego pierwszej żony Marii Jakuby von Bayr (Payr). Był żonaty z baronówną Sydonia von Sunegh.
Rządy na ziemi bytomskiej sprawował z młodszym bratem Jerzym Fryderykiem jeszcze za życia ojca. 21 lipca 1650 r. wspólnie wydali zalecenie bytomianom, aby uczcili fakt zakończenia wojny trzydziestoletniej biciem w dzwony i uroczystą mszą św. Trzy lata później uznając za zbyt łagodny wyrok ławy bytomskiej wobec kobiety uznanej za czarownice, nakazał ponownie rozpatrzyć sprawę. Oskarżona została skazana na wygnanie z miasta. W 1655 r. był adresatem pisma Urzędu Zwierzchniego w sprawie wprowadzenia rejestru osób pochodzenia żydowskiego. Pomimo wprowadzanych restrykcji antyżydowskich 23 kwietnia 1656 r., polecił bytomskiemu burmistrzowi udzielić pomocy Żydowi Moisesowi. W 1657 r. nakazał aby wydawane rozporządzenia po niemiecku tłumaczono na język polski.
Zmarł 14 października 1666 r. Został pochowany w krypcie kaplicy zamkowej pw. św. Michała Archanioła na Zamku Orawskim.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J. Drabina, Historia Bytomia 1254-2000, Bytom 2000.
- A.Kuzio-Podrucki, Henckel von Donnersmarckowie. Kariera i fortuna rodu, Bytom 2003
- Bytomski Słownik Biograficzny, p.red. J.Drabiny, Bytom 2004.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zarys dziejów Henckel von Donnersmarcków w: Śląska szlachta i arystokracja