Godlewo (Litwa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Garliava)
Godlewo
Garliava
Ilustracja
Kościół św. Trójcy w Godlewie
Herb
Herb
Państwo

 Litwa

Okręg

 kowieński

Burmistrz

Kęstutis Povilaitis

Powierzchnia

3,65 km²

Populacja (2018)
• liczba ludności
• gęstość


10 112
2770 os./km²

Nr kierunkowy

837

Kod pocztowy

LT-53259

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Godlewo”
Ziemia54°49′N 23°52′E/54,816667 23,866667
Strona internetowa

Godlewo (lit. Garliava; wymowa) – miasto na Litwie, w okręgu kowieńskim, w rejonie kowieńskim, siedziba gminy Godlewo. Historycznie leży na Suwalszczyźnie.

Godlewo leży 10 km na południe od Kowna, przy drodze krajowej nr 130.

W mieście znajdują się m.in. zabytkowy kościół w stylu późnobarokowym, przystanek kolejowy, hala sportowa i szkoła artystyczna.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1809 polski ziemianin i były powstaniec kościuszkowski Józef Godlewski ufundował późnobarokowy kościół katolicki pod wezwaniem św. Trójcy, a osada otrzymała od jego nazwiska nazwę Godlewo. Godlewo było wówczas częścią Księstwa Warszawskiego, w którym Godlewski był posłem na Sejm z powiatu mariampolskiego[1]. Po 1815 część Królestwa Polskiego, w którym z czasem zostało siedzibą wiejskiej gminy Freda w powiecie mariampolskim po przeniesieniu jej z Fredy. W 1818 Józef Godlewski ufundował tu także kościół luterański. W latach 1885–1886 funkcję wikarego w Godlewie sprawował polski duchowny luterański Henryk Sroka.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w lipcu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 300 osób. 2 września 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano w okolicy miasta. Sprawcami zbrodni byli policjanci z 3 kompanii 13 batalionu policji litewskiej. Kompanią dowodzili B. Norkus, J. Barzda, i A. Dagys[2].

W 1958 miejscowość otrzymała status osiedla typu miejskiego. W 1994 zatwierdzono herb miasta. Godlewo jest jednym z najmłodszych miast Suwalszczyzny.

W Godlewie urodził się biskup pomocniczy kowieński Saulius Bužauskas.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Głównym zabytkiem miasta jest późnobarokowy kościół św. Trójcy z 1809 (później przebudowywany). W ogrodzeniu kościoła kaplice ze stacjami Męki Pańskiej. Ponadto znajduje się tu zrujnowany kościół poewangelicki.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Karpińska M., Senatorowie, posłowie i deputowani Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, Warszawa 2002, s. 48.
  2. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1054.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]