Gibson Flying V

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gibson Flying V
Ilustracja
Gitary Gibson Flying V
Marka

Gibson Guitar Corporation

Lata produkcji

1958—1959
1967-nadal

Konstrukcja
Gryf

wklejany

Drewno
Korpus

mahoń

Gryf

mahoń

Podstrunnica

palisander, heban, przypalany klon

Osprzęt
Mostek

Tune-o-matic

Przetworniki

2x humbucker: 500T, 496R

Strona internetowa

Flying Vgitara elektryczna produkowana przez firmę Gibson Guitar Corporation, o charakterystycznym kształcie litery V. Premiera miała miejsce w 1958 roku, w 1959 z uwagi na małe zainteresowanie gitarę wycofano z produkcji. Dopiero później zostały docenione i od 1967 ponownie trafiły do produkcji, trwającej do chwili obecnej.

Gitara ma ciemniejsze brzmienie oraz większy sygnał wyjściowy niż konstrukcje oparte na przetwornikach jednocewkowych, głównie dzięki dwóm humbuckerom. Posiada mostek Tune-o-matic opatentowany przez Gibsona w 1952, oraz strunociąg Stopbar.

Tradycyjny model jest zaopatrzony w przetworniki 500T (mostek) i 496R (gryf) oraz w mostek Tune-o-matic.

Gitary Flying V są wykorzystywane w muzyce takich zespołów jak chociażby Metallica[1], Buckethead, Acid Drinkers, Edguy, Wishbone Ash, czy wczesne Judas Priest, Scorpions.

Flying V znalazła zastosowanie również w bluesie - grali na niej Jimi Hendrix[2], oraz jeden z "królów bluesa" - Albert King, który pieszczotliwie nazywał ją Lucy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. DeathMagnetic.pl - Opisy Sprzętu Metalliki
  2. Jimi Hendrix hailed as Flying V legend. www.gear4music.com, 2009-07-29. [dostęp 2021-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-26)]. (ang.).