Global RallyCrosss – X Games 2012

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Global RallyCrosss na X Games 2012 – trzecia runda Global RallyCross sezonu 2012. Zawody rozegrano 1 lipca na asfaltowo-szutrowym torze o długości 1,12 km zbudowanym na ulicach Los Angeles.

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Konstruktor Samochód Zespół Nr. Kierowca
Szwecja Olsbergs MSE 2012 Ford Fiesta Best Buy Mobile Olsbergs MSE 3 Finlandia Marcus Grönholm
Best Buy Serve Olsbergs MSE 17 Wielka Brytania David Binks
Rockstar Etnies Olsbergs MSE 34 Stany Zjednoczone Tanner Foust
Rockstar Metal Mulisha Olsbergs MSE 38 Stany Zjednoczone Brian Deegan
Bluebeam Olsbergs MSE 57 Finlandia Toomas Heikkinen
Stany Zjednoczone Subaru Puma Rallycross Team USA 2012 Subaru Impreza WRX STI Subaru Puma Rallycross Team USA 11 Norwegia Sverre Isachsen
Subaru Puma Rallycross Team USA 40 Stany Zjednoczone Dave Mirra
Subaru PumaRallycross Team USA 75 Wielka Brytania David Higgins
Subaru Puma Rallycross Team USA 81 Stany Zjednoczone Bucky Lasek
Stany Zjednoczone Rhys Millen Racing 2012 Hyundai Veloster Motorcity Disney XD Rhys Millen Racing 12 Francja Stéphane Verdier
Hyundai Rallycross Rhys Millen Racing 67 Nowa Zelandia Rhys Millen
Wielka Brytania Scott-Eklund Racing 2010 Saab 9-3 Scott-Eklund Racing 26 Wielka Brytania Andy Scott
ENEOS Motor Oil Scott-Eklund Racing 77 Szwecja Samuel Hübinette
Wielka Brytania Monster Energy Citroën Rallycross Team Citroën C4 WRC Monster Energy Citroën Rallycross Team 33 Wielka Brytania Liam Doran
Stany Zjednoczone Monster World Rally Team 2012 Ford Fiesta Monster World Rally Team Ford Racing 43 Stany Zjednoczone Ken Block
Szwecja Hansen Motorsport 2012 Citroën DS3 Red Bull Citroën 72 Francja Sébastien Loeb
Stany Zjednoczone Pastrana 199 Racing 2013 Dodge Dart Pastrana 199 Racing 99 Stany Zjednoczone Bryce Menzies
199 Stany Zjednoczone Travis Pastrana

Wypadki Heikkinena i Grönholma[edytuj | edytuj kod]

Podczas treningów poważne wypadki mieli Toomas Heikkinen i Marcus Grönholm. Heikkinen wjechał na rampę do skoku, lecz miał za małą prędkość, by wykonać 16-metrowy skok i wylądować na drugiej rampie. Jego samochód uderzył w metalową konstrukcję, przewrócił się na dach i spadł z rampy. Kierowca doznał skomplikowanego złamania lewej nogi w kostce i krwotoku wewnętrznego. Z tego powodu musiał opuścić rundę w Los Angeles, a także następną, w New Hampshire. Po wypadku połączono obydwie rampy.

Wypadek Grönholma miał miejsce podczas kwalifikacji. Fin zbyt zjechał do wewnętrznej i trafił w przerwę w bandzie uderzając czołowo w betonową barierkę. Nieprzytomny został zabrany do California Hospital Medical Center. Szybko jednak odzyskał przytomność i po badaniach, tydzień po wypadku został wypuszczony ze szpitala.

Wyścig[edytuj | edytuj kod]

Półfinał I - 4 okr.[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół Samochód
43 Stany Zjednoczone Ken Block Monster World Rally Team Ford Fiesta
77 Szwecja Samuel Hübinette Scott-Eklund Racing Saab 9-3
40 Stany Zjednoczone Dave Mirra Subaru Puma Rallycross Team USA Subaru Impreza WRX STI
33 Wielka Brytania Liam Doran Monster Energy Citroën Rallycross Team Citroën C4 WRC

Najlepiej do wyścigu ruszył Hübinette. Na drugim miejscu znalazł się Mirra, lecz został wyprzedzony przez Blocka w pierwszym zakręcie. Mirra uderzył w tył Blocka, po czym mocno zwolnił. Wyprzedził go Doran, który miał problem na starcie. Później Mirra odzyskał trzecie miejsce. Block obrócił się w pierwszym zakręcie, po czym spadł na trzecie miejsce. Szybko uporał się z Mirrą, który ponownie uderzył go w tył, po czym odpadł z wyścigu. Hübinette dowiózł natomiast pierwsze miejsce do mety.

Pozycja Kierowca Zespół Samochód
1 Szwecja Samuel Hübinette Scott-Eklund Racing Saab 9-3
2 Stany Zjednoczone Ken Block Monster World Rally Team Ford Fiesta
3 Wielka Brytania Liam Doran Monster Energy Citroën Rallycross Team Citroën C4 WRC
4 Stany Zjednoczone Dave Mirra Subaru Puma Rallycross Team USA Subaru Impreza WRX STI

Półfinał II - 4 okr.[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół Samochód
72 Francja Sébastien Loeb Hansen Motorsport Citroën DS3
34 Stany Zjednoczone Tanner Foust Olsbergs MSE Ford Fiesta
81 Stany Zjednoczone Bucky Lasek Subaru Puma Rallycross Team USA Subaru Impreza WRX STI
12 Francja Stéphan Verdier Rhys Millen Racing Hyundai Veloster

Do wyścigu najlepiej ruszył Foust. Loeb był jednak bardziej po wewnętrznej i wyprzedził Amerykanina w pierwszym zakręcie. Lasek znalazł się na trzeciej pozycji, przed Verdierem. Kolejność ta zachowała się już do mety.

Pozycja Kierowca Zespół Samochód
1 Francja Sébastien Loeb Hansen Motorsport Citroën DS3
2 Stany Zjednoczone Tanner Foust Olsbergs MSE Ford Fiesta
3 Stany Zjednoczone Bucky Lasek Subaru Puma Rallycross Team USA Subaru Impreza WRX STI
4 Francja Stéphan Verdier Rhys Millen Racing Hyundai Veloster

Półfinał 3 - 4 okr.[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół Samochód
38 Stany Zjednoczone Brian Deegan Olsbergs MSE Ford Fiesta
67 Nowa Zelandia Rhys Millen Rhys Millen Racing Hyundai Veloster
99 Stany Zjednoczone Bryce Menzies Pastrana 199 Racing Dodge Dart
11 Norwegia Sverre Isachsen Subaru Puma Rallycross Team USA Subaru Impreza WRX STI

Isachsen bardzo dobrze wystartował i agresywnie wszedł w pierwszy zakręt spychając Menziesa na Millena. Zawodnicy ci wybronili się przed wypadkiem, Isachsen natomiast awansował na prowadzenie wyprzedzając Deegana na dohamowaniu do pierwszego zakrętu. Deegan utrzymywał się tuż za nim przez cały wyścig, lecz nie udało mu się wyprzedzić Norwega. Na trzeciej pozycji dojechał Millen.

Pozycja Kierowca Zespół Samochód
1 Norwegia Sverre Isachsen Subaru Puma Rallycross Team USA Subaru Impreza WRX STI
2 Stany Zjednoczone Brian Deegan Olsbergs MSE Ford Fiesta
3 Nowa Zelandia Rhys Millen Rhys Millen Racing Hyundai Veloster
4 Stany Zjednoczone Bryce Menzies Pastrana 199 Racing Dodge Dart

Półfinał 4 - 4 okr.[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół Samochód
199 Stany Zjednoczone Travis Pastrana Pastrana 199 Racing Dodge Dart
26 Wielka Brytania Andy Scott Scott-Eklund Racing Saab 9-3
17 Wielka Brytania David Binks Olsbergs MSE Ford Fiesta
75 Wielka Brytania David Higgins Subaru Puma Rallycross Team USA Subaru Impreza WRX STI

Najlepiej do wyścigu wystartowali Pastrana i Binks jadąc bok w bok do pierwszego zakrętu. Na dohamowaniu jadący z tyłu Scott za późno zahamował i wjechał w tył samochodu Pastrany. Pastrana i Scott wypadli z toru i uderzyli w bandę. Binks jadący po zewnętrznej, a także będący nieco z tyłu Higgins chcąc uniknąć zderzenia, wpadli w poślizg i zatrzymali się. Obydwaj ruszyli dalej, Higgins znalazł się przed Binksem, lecz wyścig został przerwany i już go nie wznowiono. Do finału awansowali Higgins i Binks.

Pozycja Kierowca Zespół Samochód
1 Wielka Brytania David Binks Olsbergs MSE Ford Fiesta
2 Wielka Brytania David Higgins Subaru Puma Rallycross Team USA Subaru Impreza WRX STI
3 Stany Zjednoczone Travis Pastrana Pastrana 199 Racing Dodge Dart
4 Wielka Brytania Andy Scott Scott-Eklund Racing Saab 9-3

Wyścig ostatniej szansy - grupa A - 3 okr.[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół Samochód
81 Stany Zjednoczone Bucky Lasek Subaru Puma Rallycross Team USA Subaru Impreza WRX STI
33 Wielka Brytania Liam Doran Monster Energy Citroën Rallycross Team Citroën C4 WRC
12 Francja Stéphan Verdier Rhys Millen Racing Hyundai Veloster
40 Stany Zjednoczone Dave Mirra Subaru Puma Rallycross Team USA Subaru Impreza WRX STI

Na starcie Doran objął prowadzenie, Mirra i Verdier wyprzedzili Laska po wewnętrznej. Tuż za pierwszym zakrętem samochód Mirry uległ awarii. Na drugim okrążeniu Lasek obrócił się. Verdier natomiast doganiał Dorana, lecz nie udało mu się go zaatakować do końca wyścigu.

Pozycja Kierowca Zespół Samochód
1 Wielka Brytania Liam Doran Monster Energy Citroën Rallycross Team Citroën C4 WRC
2 Francja Stéphan Verdier Rhys Millen Racing Hyundai Veloster
3 Stany Zjednoczone Bucky Lasek Subaru Puma Rallycross Team USA Subaru Impreza WRX STI
4 Stany Zjednoczone Dave Mirra Subaru Puma Rallycross Team USA Subaru Impreza WRX STI

Wyścig ostatniej szansy - grupa B - 3 okr.[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół Samochód
67 Nowa Zelandia Rhys Millen Rhys Millen Racing Hyundai Veloster
99 Stany Zjednoczone Bryce Menzies Pastrana 199 Racing Dodge Dart
26 Wielka Brytania Andy Scott Scott-Eklund Racing Saab 9-3
199 Stany Zjednoczone Travis Pastrana Pastrana 199 Racing Dodge Dart

Z powodu uszkodzeń samochodu Pastrana nie mógł wziąć udziału w wyścigu. Scott popełnił falstart, po czym zatrzymał swój samochód i nie ruszył do wyścigu. Problem ze startem miał także Millen. Menzies bez problemu objął prowadzenie, wyścig został jednak przerwany.

Podczas restartu Scott został cofnięty do drugiego rzędu. Menzies popełnił falstart i zatrzymał się jeszcze na moment czekając na sygnał do startu. W pierwszym zakręcie po kontakcie Millen wyprzedził Menziesa. W kolejnym zakręcie Menzies zaatakował Millena i wyszedł na prowadzenie. Wyścig przerwano z powodu falstartu Menziesa.

Wyścig wznowiono. Scott i Menzies startowali z drugiego rzędu, co było karą za falstart. Millen bez problemu objął prowadzenie, Menzies znalazł się na drugiej pozycji. Jednak już na pierwszym okrążeniu wpadł w poślizg i uderzył bokiem w bandę kończąc w ten sposób swój udział w wyścigu. Scott awansował na drugą pozycję, a Millen niezagrożony dojechał na pierwszym miejscu do mety wyścigu.

Pozycja Kierowca Zespół Samochód
1 Nowa Zelandia Rhys Millen Rhys Millen Racing Hyundai Veloster
2 Wielka Brytania Andy Scott Scott-Eklund Racing Saab 9-3
3 Stany Zjednoczone Bryce Menzies Pastrana 199 Racing Dodge Dart
4 Stany Zjednoczone Travis Pastrana Pastrana 199 Racing Dodge Dart

Finał - 6 okr.[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół Samochód
72 Francja Sébastien Loeb Hansen Motorsport Citroën DS3
77 Szwecja Samuel Hübinette Scott-Eklund Racing Saab 9-3
17 Wielka Brytania David Binks Olsbergs MSE Ford Fiesta
11 Norwegia Sverre Isachsen Subaru Puma Rallycross Team USA Subaru Impreza WRX STI
43 Stany Zjednoczone Ken Block Monster World Rally Team Ford Fiesta
38 Stany Zjednoczone Brian Deegan Olsbergs MSE Ford Fiesta
34 Stany Zjednoczone Tanner Foust Olsbergs MSE Ford Fiesta
75 Wielka Brytania David Higgins Subaru Puma Rallycross Team USA Subaru Impreza WRX STI
67 Nowa Zelandia Rhys Millen Rhys Millen Racing Hyundai Veloster
33 Wielka Brytania Liam Doran Monster Energy Citroën Rallycross Team Citroën C4 WRC

Najlepiej do wyścigu ruszył Hübinette, ale będący po wewnętrznej Loeb wyprzedził Szweda. Sytuację wykorzystał także Foust awansując na drugą pozycję. Tuż za Hübinettem znaleźli się Block, Binks i Deegan. Wyścig został przerwany na drugim okrążeniu. Wtedy to po skoku w samochodzie Isachsena urwał się lewy drążek kierowniczy. Po dojechaniu do nawrotu zawodnik obrócił się i zatrzymał na torze.

W restarcie udziału nie brał Sverre Isachsen. Oczekując na start Deegan popełnił falstart, po czym zatrzymał swój samochód. Część zawodników ruszyło z pól startowych, wyścig został jednak przerwany.

Wyścig wznowiono, gdy wszyscy ustawili się na swoich pozycjach. Deegan za falstart został cofnięty do trzeciego rzędu. Podczas startu Hübinette ruszył najlepiej, ale już na dohamowaniu Loeb objął prowadzenie. Po wewnętrznej Szweda zaatakował także Block. Hübinette, uderzony przez Blocka otarł się o ścianę i wszedł za szeroko w zakręt. Na trzeciej pozycji znalazł się Foust, na czwartej Binks, a na szóstej Millen. Hübinette próbował odrabiać straty, lecz zbyt mocno opóźnił dohamowanie podczas ataku na Dorana, został uderzony przez niego w tył i nie zmieścił się w zakręcie. Szwed spadł na ostatnią pozycję i wycofał się z rywalizacji. Na trzecim okrążeniu doszło do kontaktu między Binksem i Millenem. Obaj zawodnicy obrócili się, a na czwarte miejsce awansował Deegan. Milen spadł na szóste miejsce, a Binks wycofał się z rywalizacji. Na kolejnym okrążeniu z powodu problemów technicznych z wyścigu odpadł Higgins. W międzyczasie Deegan awansował na trzecią pozycję wyprzedzając Fousta. Na dwa okrążenia przed metą wyścigu Block przebił prawą tylną oponę, mimo to dowiózł do mety drugą pozycję. Złoty medal zdobył Loeb, srebrny Block, a brązowy Deegan.

Pozycja Kierowca Zespół Samochód
1 Francja Sébastien Loeb Hansen Motorsport Citroën DS3
2 Stany Zjednoczone Ken Block Monster World Rally Team Ford Fiesta
3 Stany Zjednoczone Brian Deegan Olsbergs MSE Ford Fiesta
4 Nowa Zelandia Rhys Millen Rhys Millen Racing Hyundai Veloster
5 Wielka Brytania Liam Doran Monster Energy Citroën Rallycross Team Citroën C4 WRC
6 Stany Zjednoczone Tanner Foust Olsbergs MSE Ford Fiesta
7 Wielka Brytania David Higgins Subaru Puma Rallycross Team USA Subaru Impreza WRX STI
8 Wielka Brytania David Binks Olsbergs MSE Ford Fiesta
9 Szwecja Samuel Hübinette Scott-Eklund Racing Saab 9-3
10 Norwegia Sverre Isachsen Subaru Puma Rallycross Team USA Subaru Impreza WRX STI

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]