Grzebacznik duży

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzebacznik duży
Cremnomys elvira[1]
(Ellerman, 1947)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Rodzaj

grzebacznik

Gatunek

grzebacznik duży

Synonimy
  • Rattus elvira Ellerman, 1947
  • Rattus (Cremnomys) elvvira Ellerman, 1947[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Grzebacznik duży[4] (Cremnomys elvira) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, występujący w Indiach[3][5].

Gatunek został opisany naukowo przez J. Ellermana, opis ukazał się w 1947[1][6] roku na łamach „Annals and Magazine of Natural History”[2][5].

Biologia[edytuj | edytuj kod]

Gryzoń ten zamieszkuje wyłącznie Ghaty Zachodnie w stanie Tamilnadu, w zachodniej części Półwyspu Indyjskiego. Występuje w tropikalnych suchych lasach liściastych, w skalistych miejscach, powyżej 600 m n.p.m. Prowadzi nocny tryb życia, kopie nory[3].

Populacja[edytuj | edytuj kod]

Grzebacznik duży jest uznawany za gatunek krytycznie zagrożony ze względu na bardzo ograniczony zasięg występowania. Obszar występowania ma poniżej 100 km², z czego gryzonie prawdopodobnie zamieszkują mniej niż 10 km². Populacja maleje, zagraża jej utrata siedlisk związana z wylesianiem na potrzeby rolnictwa i plantacji. Mimo tego w indyjskim prawie ochrony przyrody z 1972 roku C. elvira jest zaliczony do szkodników[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Cremnomys elvira, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b J.R. Ellerman. XXV.—Further notes on two little-known Indian Murine genera, and preliminary diagnosis of a new species of Rattus (Subgenus Cremnomys) from the Eastern Ghats. „Annals and Magazine of Natural History (Series 11)”. 13 (99), s. 204–208, 1946 (1947). DOI: 10.1080/00222934608654543. (ang.).  Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  3. a b c d Cremnomys elvira, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  4. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  5. a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Cremnomys elvira. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-01-27]
  6. Neal L. Evenhuis. Publication and dating of the journals forming the Annals and Magazine of Natural History and the Journal of Natural History. „Zootaxa”. 385 (1), s. 50, 2003. DOI: 10.11646/zootaxa.385.1.1. (ang.).  Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji