Phloeomana alba

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Grzybówka biała)
Phloeomana alba
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

Porotheleaceae

Rodzaj

Phloeomana

Gatunek

Phloeomana alba

Nazwa systematyczna
Phloeomana alba (Bres.) Redhead
Index Fungorum 289: 1 (2016)

Phloeomana alba (Bres.) Redhead – gatunek grzybów należący do rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Phloeomana, Porotheleaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1938 r. Giacomo Bresàdola, nadając mu nazwę Omphalia alba. W 1938 Robert Kühner przeniósł go do rodzaju Mycena, jako Mycena alba[1] i pod taką nazwą znany był w Polsce jako przedstawiciel rodziny grzybówkowatych (Mycenaceae). W 2016 r. S.A Redhead wykazał, że jest od niej oddalony filogenetycznie, spokrewniony jest natomiast z gatunkami z rodzajów Atheniella i Hemimycena, które już wcześniej z grzybówkowatych zostały przeniesione do rodziny Porothellaceae i przeniósł go do tej rodziny pod nazwą Phloeomana alba[2].

Ma 6 synonimów. Niektóre z nich:

  • Hemimycena alba (Bres.) Singer 1943
  • Marasmiellus albus (Bres.) Singer 1951
  • Mycena alba (Bres.) Kühner 1938[3].

W 2003 r. Władysław Wojewoda zaproponował polską nazwę grzybówka biała (dla synonimu Mycena alba)[4]. Jest ona niespójna z aktualną nazwą naukową[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica 0,2–1,2 cm, początkowo dzwonkowaty, potem półkulisto-wypukły. Powierzchnia gładka, czasem tylko delikatnie oszroniona, biała lub kremowa, na środku ciemniejsza – brązowoszara. Brzeg prześwitujący od blaszek[5].

Blaszki

Przyrośnięte lub zbiegające, szerokie, białe. Występują pojedyncze blaszeczki[5].

Trzon

Wysokość 0,5–1,5 cm, grubość 0,1–0,3 cm, nitkowaty, przezroczysty[5].

Miąższ

Bardzo cienki, bez zapachu i bez smaku[5].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Znane jest występowanie tego gatunku w Europie i na Alasce[6]. W Polsce podano jego występowanie w 1991 r. w Puszczy Niepołomickiej[4]. Później podany na kilku innych stanowiskach (Łuszczyński 2008, Karasiński i in. 2015, Bocian i in. 2018, Gierczyk i in. 2018)[7].

Nadrzewny grzyb saprotroficzny. Występuje na korze drzew liściastych, zwłaszcza porośniętej mchami[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Index Fungorum [online] [dostęp 2019-12-20] (ang.).
  2. S.A. Redhead, Nomenclatural novelties, „Index Fungorum” (15), 2013, s. 1–2.
  3. Species Fungorum [online] [dostęp 2019-12-12].
  4. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 443, ISBN 83-89648-09-1.
  5. a b c d e M. Lisiewska, A. Kochman, A. Skirgiełło, Grzybówka (Mycena). 17. Podstawczaki (Basidiomycetes), bedłkowe (Agaricales), gąskowate I (Tricholomataceae), Warszawa-Kraków: PWN, 1987, ISBN 83-01-07240-7.
  6. DiscoverLife [online] [dostęp 2019-12-20].
  7. Gatunki w publikacjach po 2000 roku [online] [dostęp 2019-12-12].