Grzyby symbiotyczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schemat mykoryzy; kolor zielony – komórki rośliny, czarny – strzępki grzyba
Budowa porostów: kolor zielony – komórki glonu, czarny – strzępki grzyba

Grzyby symbiotyczne (ang. symbiotic Fungi) – grzyby żyjące w symbiozie z innymi organizmami. Spotykany jest tutaj zarówno mutualizm, czyli współżycie korzystne dla obydwu stron, jak i komensalizm – współżycie korzystne dla jednego z organizmów, ale drugiemu nie przynoszące szkody. Grzyby jako symbionty są powiązane z każdym głównym gatunkiem grupa prokariontów i eukariontów: bakteriami, glonami, zwierzętami i roślinami[1]. Jest wiele gatunków takich grzybów. Trzy główne ich grupy to:

 Osobny artykuł: Mykoryza.
 Osobny artykuł: Porosty.
  • grzyby żyjące w symbiozie ze zwierzętami. Owady z rodziny kornikowatych Scolytidae żyją pod korą drzew żywiąc się wygryzaną miazgą i łykiem drzewa. Nie są jednak w stanie jej strawić. Przeżutą miazgę rozkładają natomiast grzyby, te zaś są zjadane przez korniki, stanowiąc właściwy ich pokarm. To współżycie korzystne jest nie tylko dla korników, również grzyby odnoszą korzyść, korniki bowiem rozdrabniają drewno i wzbogacają go w azot swoimi odchodami i wylinkami. Grzyby te należące do rodzajów Ambrosiella, Raffaelea i Dryadomyces nazwano grzybami ambrozjalnymi. Są całkowicie zależne od chrząszczy w zakresie rozprzestrzeniania się, rozmnażania i stworzenia właściwego siedliska życia – nigdzie nie występują poza chodnikami korników, które przenoszą je w specjalnych kieszonkach umieszczonych za przedpleczem, zwanych mycetangiami[6]. W Ameryce Południowej mrówki grzybiarki Acromyrmex octospinosus w swoich mrowiskach hodują grzyby. W tym celu ścinają liście, następnie zanoszą je do mrowiska. Po kilku tygodniach wyrastają na nich grzyby. Mrówki je zjadają oraz podają larwom. Grzyby też odnoszą z tego korzyści – dzięki mrówkom rozprzestrzeniają się w środowisku[7]. Również niektóre termity uprawiają grzyby w termitierach na kulkach z przeżutego drewna[8].

Wszystkie grzyby są cudzożywne. Grzyby pasożytnicze i symbiotyczne pobierają pokarm od innych żywych organizmów, ale w przypadku grzybów pasożytniczych ich żywiciele nie odnoszą z tego korzyści, zaś w przypadku grzybów symbiotycznych korzyści są obopólne[2]. Grzyby współżyjące z mrówkami są saprotrofami, czyli żywią się martwą materią organiczną, ale współżycie to jest korzystne, czyli symbiotyczne dla obydwu organizmów[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jing-Zu Sun i inni, Fungicolous fungi: terminology, diversity, distribution, evolution, and species checklist, „Fungal Diversity”, 95, 2019, s. 337-430, DOI10.1007/s13225-019-00422-9.
  2. a b Krystyna Falińska, Ekologia roślin, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 121, ISBN 83-01-14222-7.
  3. Marek Brundrett, Coevolution of roots and mycorrhizas of land plants, „New Phytologist”, 2, 154, 2002, s. 275–304, DOI10.1046/j.1469-8137.2002.00397.x, ISSN 0028-646X (ang.).
  4. Barbara Grzesiak, Maria Ławrynowicz, Adam Stebel, Interakcje między grzybami (Mycota) a mszakami (Bryophyta) w zbiorowiskach leśnych, „Sylwan”, 159 (11), 2015, 912−920.
  5. Hanna Wójciak, Porosty, mszaki, paprotniki, Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010, ISBN 978-83-7073-552-4.
  6. Marta Wrzosek, Zbigniew Sierota, Grzyby jakich nie znamy, Warszawa 2012, s. 269–77, ISBN 978-83-61633-87-7 (pol.).
  7. a b H. Fernández-Marín, J.K. Zimmerman, W.T.Wcislo, Nest-founding in Acromyrmex octospinosus (Hymenoptera, Formicidae, Attini): demography and putative prophylactic behaviors, „Insect. Soc.”, 50, 2003, s. 304–308, DOI10.1007/s00040-003-0687-z (ang.).
  8. Władysława Fundalewicz Niemczyk, Pobieranie pokarmu i budowa gniazd przez termity, „Wszechświat” (5), maj 1962, s. 118–122 [dostęp 2023-11-05].