Gustaw Włodek
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Miejsce zamieszkania | |
| Narodowość |
polska |
| Odznaczenia | |
| |
Gustaw Włodek herbu Prawdzic (ur. 29 grudnia 1877 w Nużewku, zm. 31 sierpnia 1946 w Warszawie) – polski inżynier.
Syn Józefa (1848-1921)[1] i Wiktorii z domu Wybickiej (1855-1891).
Ukończył studia z tytułem inżyniera. Był dyrektorem zarządzającym fabryki K. Rudzki i S-ka w Warszawie. Należał do Stowarzyszenia Przemysłu i Handlu[2].
2 maja 1924 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].
Zamieszkiwał przy ulicy Fryderyka Szopena 14 w Warszawie[4].
Jego żoną została Wiktoria z domu Teodorowicz (1881-1972), miał córkę Irenę (1905-1986, po mężu Karczewska).
Zmarł 31 sierpnia 1946. Został pochowany na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie (kwatera 30 wprost, rząd 2, miejsce 40)[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Józef Włodek h. Prawdzic. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-05-03].
- ↑ Słownik nazw pracownik w przemyślu i rzemiośle. Ministerstwo Przemysłu i Handlu. [dostęp 2015-05-04].
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 37.
- ↑ Książka telefoniczna. [dostęp 2015-05-04].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ZYGMUŚ WŁODEK, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2015-05-01].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Gustaw Włodek h. Prawdzic. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-05-03].
- Gustaw Włodek. geni.com. [dostęp 2015-05-03].