Przejdź do zawartości

Góropatwa czarnogardła

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Góropatwa czarnogardła
Alectoris philbyi[1]
Lowe, 1934
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

grzebiące

Rodzina

kurowate

Podrodzina

bażanty

Plemię

Coturnicini

Rodzaj

Alectoris

Gatunek

góropatwa czarnogardła

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Góropatwa czarnogardła[3] (Alectoris philbyi) − gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Zamieszkuje Półwysep Arabski. Osiadły.

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek monotypowy[4][5]. Dawniej bywał uznawany za podgatunek góropatwy skalnej (A. graeca)[4].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Od podobnie ubarwionej góropatwy azjatyckiej różni się czarnym podbródkiem, gardłem i policzkami.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Wygląd zewnętrzny: obie płci ubarwione podobnie, ale samica nieco mniejsza od samca, z bardziej stonowanym ubarwieniem głowy. U samców obecne guzki na skoku.

Rozmiary: długość ciała: 33–36 cm

Masa ciała: ok. 450 g

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Środowisko

[edytuj | edytuj kod]

Suche, skaliste tereny górskie i wyżej położone tereny uprawne, 1400–3600 m n.p.m.

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Południowo-zachodni Półwysep Arabski: południowo-zachodnia część Arabii Saudyjskiej i północny Jemen[4].

Pożywienie

[edytuj | edytuj kod]

Najprawdopodobniej odżywia się podobnie jak góropatwa arabska.

Rozród

[edytuj | edytuj kod]

Okres lęgowy: od końca marca.

Jaja: 5–8.

Status, zagrożenie i ochrona

[edytuj | edytuj kod]

Status według kryteriów Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych IUCN: gatunek najmniejszej troski (LC – least concern). Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[2].

Znaczenie dla człowieka

[edytuj | edytuj kod]

Ptak łowny.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Alectoris philbyi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Alectoris philbyi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Coturnicini Reichenbach, 1848 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-28].
  4. a b c Philby's Partridge (Alectoris philbyi). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-28]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • P. J. K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 486. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]