Przejdź do zawartości

Głodna Woda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Głodna Woda (też: Głodowa Woda, Głodne Źródło) – najwyżej położone stałe źródło w masywie Babiej Góry[1] w Paśmie Babiogórskim w Beskidzie Żywiecko-Orawskim[2] (w regionalizacji słowackiej Oravské Beskydy[3]).

Znajduje się na południowych stokach Babiej Góry, około 100 m poniżej jej szczytowego wzniesienia – Diablaka. Wypływa na zboczu niewielkiej niszy osuwiskowej, odwadniając stosunkowo niewielki obszar skalnego wierzchołka góry. Zasilają je wody, krążące głęboko w spękanych warstwach piaskowca magurskiego, dlatego cechuje je stała przez cały rok temperatura (2–3 °C) i w miarę stała wydajność 1–5 l/s[4].

Głodna Woda jest najwydatniejszym źródłem skalnym na Babiej Górze, a przy tym nie zanika nawet późną zimą. Dlatego w jego sąsiedztwie Beskidenverein wybudował w 1905 schronisko turystyczne na Babiej Górze (doprowadzając wodę do schroniska wodociągiem grawitacyjnym)[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 283–284, ISBN 978-83-62460-30-4.
  2. J. Solon i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s. 143–170.
  3. Daniel Kollár, Beskidy Orawskie, Bratysława: Peter Augustini i Daniel Kollár, s. 9–10, ISBN 80-89226-08-6.
  4. Stosunki hydrologiczne Babiej Góry. Wody podziemne, [w:] Adam Łajczak Adam, Park narodowy na Babiej Górze. Przyroda i człowiek, Warszawa – Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, ISBN 83-01-04137-4.
  5. Tomasz Biesik, Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Żywiecki, Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 189–202, ISBN 978-83-925599-4-8.