HMAS Lolita

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

HMAS „Lolita” – australijski patrolowiec i okręt pomocniczy z okresu II wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Lolita[edytuj | edytuj kod]

Luksusowy jacht motorowy „Lolita” został zbudowany w stoczni H. L. Holmes and Co[1] w Sydney w 1936, wodowanie odbyło się 30 października 1936[a][2]. Został zbudowany na zamówienie państwa A. D. Walker z Broken Bay[2]. Jacht mierzył 54 stopy (16,45 m) długości, 13 stóp i 5 cali (4,1 m) szerokości, jego zanurzenie wynosiło 3 stopy i 2 cale (0,9 m). Napęd stanowiły dwa sześciocylindrowe silniki spalinowe Gray o mocy 91 KM każdy (w późniejszych czasie zastąpione silnikami Vosper-Ford V8) i dwie śruby. Wyporność jachtu wynosiła 18 ton[3].

2 stycznia 1940 jacht został sprzedany przez pierwszego właściciela H. Smallowi (właściciela bardzo znanej i popularnej wówczas fabryki czekolady H Small and Co) z Sydney za 3200 funtów[3].

HMAS Lolita[edytuj | edytuj kod]

Po wybuchu II wojny światowej jacht wszedł do służby Royal Australian Navy (RAN) 26 września 1941[3], w ramach ochotniczej organizacji Naval Auxiliary Patrol, a popularnie znanej jako „Hollywood Fleet”. Należały do niej cywilne jachty, często bardzo luksusowe ochotniczo oddane przez ich właścicieli w ręce RAN-u. W skład „hollywoodzkiej floty” wchodziły także takie jachty jak „Lauriana” czy „Sea Mist”. Marynarze NAP-u, popularnie zwani nappies (dosłownie – „pieluszki”) byli ochotnikami, zazwyczaj zdyskwalifikowanymi z normalnej służby czynnej z powodu wieku lub chorób[4].

Do służby wszedł 22 listopada 1941 jako HMAS „Lolita” (14). Okręt został uzbrojony w dwa pojedyncze karabiny maszynowe Vickers (7,7 mm) i cztery bomby głębinowe na dwóch zrzutniach[3].

Początkowo „Lolita” służyła jako okręt zaopatrzeniowy (tender) w bazie HMAS „Penguin”, następnie była używana jako patrolowiec (channel patrol boat) w Sydney Harbour. Okręt był na służbie przy zaporze bonowej wraz z HMAS „Yarroma” w nocy 31 maja 1942 w czasie japońskiego ataku miniaturowych okrętów podwodnych[3][5] i zaatakował japoński okręt podwodny bombami głębinowymi[6].

„Lolita” została wykupiona od jej właściciela 25 czerwca 1942 za 3000 funtów. W późniejszym okresie okręt służył w Cairns w roli okrętu ratowniczego (air sea rescue boat) już jako HMAS „Lolita” (907). W październiku 1944 „Lolita” przebywała w Jayapura[3].

Okręt zatonął 13 czerwca 1945 w Sydney Harbour po eksplozji w maszynowni, cztery dni później z powodu obrażeń doznanych w czasie eksplozji zmarło w szpitalu dwóch mechaników okrętu[3].

Lista ofiar załogi okrętu[edytuj | edytuj kod]

  • motor mechanic IV (mechanik IV kategorii) William Bertalli – zm. 17 czerwca 1945[7]
  • motor mechanic IV Alfred Smith – zm. 17 czerwca 1945[8]

Lista dowódców okrętu[edytuj | edytuj kod]

Wszyscy dowódcy byli rezerwistami RAN-u.

  • warrant officer Herbert S. Anderson – 22 listopada 1941 - 1 października 1942
  • sub-lieutenant Norman K. Cox – 1 października 1942 - 17 listopada 1942
  • lieutenant Reginald T. Andrew – 17 listopada 1942 - 1 maja 1944
  • sub-lieutenant Keith A. Ross – 1 maja 1944 - 21 stycznia 1945
  • lieutenant J. Trim – 21 stycznia 1945 - 13 czerwca 1945

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. V. Cassell (s. 37) podaje datę budowy jachtu jako 1937, data 30 października podana jest za ówczesnymi doniesieniami prasowymi

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sydney Boat Builders. boatregister.net. [dostęp 2012-02-09]. (ang.).
  2. a b Boatshed Supper After Yacht Launching. [w:] The Sydney Morning Herald [on-line]. National Library of Australia, 1936-12-01. [dostęp 2012-02-09]. (ang.).
  3. a b c d e f g Vic Cassells: For Those in Peril. s. 36-37.
  4. Steven Carruthers, Australia Under Siege: Japanese Submarine Raiders, 1942, ss. 107-108
  5. G Hermon Gill, Royal Australian Navy, 1932–1945 (1st edition, 1968), s. 66
  6. The Raid - Chronology. heritage.nsw.gov.au. [dostęp 2012-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-27)]. (ang.).
  7. Roll of Honour - William Bertalli. Australian War Memorial. [dostęp 2012-02-09]. (ang.).
  8. Roll of Honour - Alfred Smith. Australian War Memorial. [dostęp 2012-02-09]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]


Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]