HMS Abdiel (1940)
.jpg) Szybki stawiacz min HMS Abdiel | |
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Położenie stępki |
29 marca 1939 |
| Wodowanie |
23 kwietnia 1940 |
 Royal Navy
| |
| Wejście do służby |
15 kwietnia 1941 |
| Zatonął |
9 września 1943 na minie |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
3780 ts |
| Długość |
127,41 m |
| Szerokość |
12,19 m |
| Zanurzenie |
4,3 m |
| Napęd | |
| 2 zespoły turbin Parsonsa, 4 kotły typu Admiralicji moc:72 000 KM | |
| Prędkość |
36 węzłów |
| Zasięg |
4000 Mm |
| Uzbrojenie | |
| 6 x 102 mm plot (3xII) 4 x 40 mm plot (1xIV) 8 wkm 12,7 mm plot (2xIV) 150-156 min, 15 bg | |
| Załoga |
236 osób |
HMS Abdiel – brytyjski szybki stawiacz min typu Abdiel zbudowany w stoczni J. S. White & Co w Cowes.
Okręt powstał pod wpływem pozytywnych doświadczeń w wykorzystaniu takich okrętów w czasie I wojny światowej. Początek prac projektowych przypada na styczeń 1937, a zakończenie na kwiecień 1938 roku. Przeznaczony do ofensywnego stawiania min w punkcie koncentracji jednostek wroga. Ze względu na wysoką prędkość był używany także jako szybki transportowiec. Służył głównie na Morzu Śródziemnym stawiając miny między innymi u wejścia do Kanału Korynckiego, a także oddając nieocenione przysługi w zaopatrywaniu wojsk w Tobruku i na Malcie, czy transportując zaopatrzenie do Aleksandrii i Gibraltaru.
W grudniu 1941 został skierowany na Ocean Indyjski jako wzmocnienie stacjonujących tam brytyjskich jednostek Floty Wschodniej. Postawił tam między innymi cztery pola minowe w okolicy Andamanów czy w Cieśninie Macphersona. 1 lutego wszedł na mieliznę uszkadzając wał napędowy i został zmuszony do powrotu do Wielkiej Brytanii na remont. Przy okazji zabrał ładunek złota z Kapsztadu. Po naprawach popłynął na Morze Śródziemne, gdzie wykonał kilkanaście misji. Na początku września 1943 miał zostać użyty jako transportowiec wojsk w czasie zajmowania portu Tarent. Jednak kapitulacja spowodowała, że po prostu wpłynął do portu. Po północy wpadł na jedną z min magnetycznych postawionych przez niemieckie kutry torpedowe S 54 i S 61, która spowodowała zatonięcie okrętu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Morza Statki i Okręty numer 86 2/2009