HMS Endurance (1990)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
HMS Endurance
Ilustracja
Klasa

okręt patrolowy

Historia
 Royal Navy
Wejście do służby

21 listopada 1991

Wycofanie ze służby

2008

Los okrętu

złomowany w 2016

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

6100 t

Długość

91 m

Szerokość

17,9 m

Zanurzenie

8,5 m

Prędkość

14 węzłów

Uzbrojenie
8 karabinów maszynowych
Wyposażenie lotnicze
2 śmigłowce
Załoga

126

HMS Endurancebrytyjski okręt patrolowy, wykorzystywany przez Royal Navy jako lodołamacz, okręt badawczy i jednostka zaopatrzeniowa baz na Antarktydzie. Zbudowany w 1990 roku w Norwegii na rynek cywilny, jako MV „Polar Circle”, do służby w Royal Navy wszedł w 1991 roku. Początkowo był wydzierżawiony i nosił nazwę HMS „Polar Circle”. W 1992 roku nazwę zmieniono na HMS „Endurance”.

Historia[edytuj | edytuj kod]

MV „Polar Circle” został zbudowany w norweskiej stoczni Ulstein w 1990 roku, dla armatora Rieber Shipping. 21 listopada 1991 roku okręt na osiem miesięcy został wydzierżawiony Royal Navy, gdzie otrzymał nazwę HMS „Polar Circle”. W 1992 roku został wykupiony przez Brytyjczyków i nadano mu imię HMS „Endurance”[1].

W 1997 roku gościł w argentyńskim porcie Buenos Aires, co odebrano jako symbol normalizacji stosunków między Argentyną a Wielką Brytanią po wojnie o Falklandy-Malwiny.

W 2005 roku gościł na pokładzie królową Elżbietę II, w związku z uroczystą, międzynarodową paradą floty, będącą częścią obchodów 200 rocznicy bitwy pod Trafalgarem.

W 2006 roku w związku z awarią steru udał się do najbliższego portu w celu dokonania remontu. Prace wykonano w argentyńskiej bazie marynarki wojennej Puerto Belgrano. W grudniu 2008 roku podczas trwania kolejnej misji zaopatrzeniowej na rzecz baz antarktycznych, z powodu wadliwie zamontowanego jednego z zaworów, doszło do zalania kilku przedziałów, w tym maszynowni. Okręt był bliski zatonięcia i w celu jego ratowania został przeholowany do chilijskiego portu Punta Arenas[2].

Seria awarii, które nękały okręt od 2004 roku, doprowadziła do uszkodzeń głównie w rejonie siłowni okrętowej i konieczności przeprowadzenia generalnego remontu. Koszt remontu oszacowano na ok. 30 mln funtów i ostatecznie uznano go za nieopłacalny. Okręt sprzedano na złom i w 2016 roku przeholowano do tureckiej stoczni złomowej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]