Hallard White
| |||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Hallard Leo White | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim |
Snow | ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||
| Wzrost |
183 cm | ||||||||||
| Masa ciała |
98 kg | ||||||||||
| Rugby union | |||||||||||
| Pozycja | |||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||
| |||||||||||
| Reprezentacja narodowa | |||||||||||
| |||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||
| |||||||||||
Hallard White znany jako Snow White (ur. 27 marca 1929 w Kawakawa, zm. 14 lipca 2016 w Auckland) – nowozelandzki rugbysta grający na pozycji filara młyna, reprezentant kraju, następnie trener i działacz sportowy.
W trakcie kariery sportowej na poziomie klubowym reprezentował Northcote Birkenhead Rugby Club. W regionalnym zespole Auckland zadebiutował w 1949 roku i do roku 1963 zaliczył rekordowe 196 spotkań. Grający po obu stronach młynarza White przyczynił się do zdobycia Ranfurly Shield i obronienia tego trofeum w rekordowej dwudziestopięciomeczowej serii[1][2].
Po raz pierwszy w sprawdzianach nowozelandzkiej reprezentacji pojawił się w roku 1953 i wkrótce został wybrany do kadry na organizowane na przełomie roku tournée po Europie. Zagrał w piętnastu spotkaniach tej wyprawy, w tym – mimo konkurencji ze strony Iana Clarke'a i Petera Eastgate'a – także w trzech testmeczach z Irlandią, Anglią i Francją. Następny raz w narodowych barwach pojawił się w roku 1955 przeciwko Australii, więcej jednak dla All Blacks już jednak nie zagrał, mimo iż w kolejnych latach uczestniczył jeszcze w spotkaniach reprezentacji Wyspy Północnej oraz sprawdzianach narodowej kadry. Łącznie w latach 1953–1955 wystąpił w szesnastu spotkaniach, w tym czterech testmeczach[3][2][4].
Podjął się następnie pracy trenerskiej w Auckland oraz jako asystent zespołu Auckland, a na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych pełnił kolejno funkcje prezesa regionalnego i krajowego związku rugby – będąc siódmym byłym reprezentantem kraju w tej roli[3][2]. W 2009 roku został przyjęty do Harbour Sport's Hall of Fame[5].
Żonaty kolejno z Joan i Pamelą, dzieci: Graham, Doug, Jo i Murray[6]. Pod koniec życia cierpiał na chorobę Alzheimera[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Auckland Rugby Mourns the Loss of Snow White. aucklandrugby.co.nz. [dostęp 2016-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-11)]. (ang.).
- ↑ a b c Passing of former All Black and President Snow White mourned by New Zealand Rugby. allblacks.com. [dostęp 2016-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-15)]. (ang.).
- ↑ a b Hallard White @ allblacks.com. allblacks.com. [dostęp 2016-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-11)]. (ang.).
- ↑ Hallard White @ ESPN Scrum. en.espn.co.uk. [dostęp 2016-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-11)]. (ang.).
- ↑ Bozzone wins supreme award. stuff.co.nz. [dostęp 2016-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-13)]. (ang.).
- ↑ Hallard Leo WHITE. notices.nzherald.co.nz. [dostęp 2016-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-12)]. (ang.).
- ↑ Former All Black Hallard 'Snow' White dies. nzherald.co.nz. [dostęp 2016-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-14)]. (ang.).