Przejdź do zawartości

Harald Hein (szermierz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Harald Hein
Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1950
Tauberbischofsheim

Data i miejsce śmierci

20 maja 2008
Tauberbischofsheim

Wzrost

167 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Igrzyska olimpijskie
złoto Montreal 1976 szermierka
(floret druż.)
srebro Los Angeles 1984 szermierka
(floret druż.)
Mistrzostwa świata
złoto Göteborg 1973 szpada druż.
złoto Buenos Aires 1977 floret druż.
złoto Wiedeń 1983 floret druż.
srebro Göteborg 1973 floret druż.
srebro Buenos Aires 1977 floret ind.
srebro Barcelona 1985 floret druż.
srebro Sofia 1986 floret druż.
brąz Hamburg 1978 floret ind.
brąz Melbourne 1979 floret druż.
brąz Clermont-Ferrand 1981 floret druż.
brąz Barcelona 1985 floret ind.
Odznaczenia
Srebrny Liść Laurowy (RFN)

Harald Hein (ur. 19 kwietnia 1950 w Tauberbischofsheim, zm. 20 maja 2008 tamże[1]) – niemiecki florecista i szpadzista reprezentujący RFN, dwukrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Monachium w 1972 roku odpadł w pierwszej rundzie turnieju indywidualnego florecistów. W turnieju drużynowym był piąty. Wystartował także w turnieju drużynowym w szpadzie, w którym reprezentacja RFN odpadła w pierwszej rundzie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Montrealu wspólnie z Thomasem Bachem, Klausem Reichertem, Matthiasem Behrem i Erkiem Sens-Goriusem zwyciężył w turnieju drużynowym florecistów. Indywidualnie zajął dziewiąte miejsce. Brał również udział w igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w 1984 roku, gdzie Harald Hein, Matthias Behr, Mathias Gey, Klaus Reichert i Frank Beck zdobyli srebrny medal. W rywalizacji indywidualnej zajął tym razem 25. miejsce.

Podczas mistrzostw świata w Göteborgu w 1973 roku wspólnie z Reinholdem Behrem, Joachimem Peterem, Hansem-Jürgenem Hehnem i Josephem Szepesim zdobył złoty medal w zawodach drużynowych szpadzistów. Na tej samej imprezie razem z Thomasem Bachem, Matthiasem Behrem, Klausem Reichertem i Thomasem Jägerem zdobył srebro w zawodach drużynowych florecistów. W tej samej konkurencji reprezentacja RFN z Heinem w składzie zdobywała następnie złote medale podczas mistrzostw świata w Buenos Aires (1977) i mistrzostw świata w Wiedniu (1983), srebrne na mistrzostwach świata w Barcelonie (1985) i mistrzostwach świata w Sofii (1986) oraz brązowe na mistrzostwach świata w Melbourne (1979) i mistrzostwach świata w Clermont-Ferrand (1981). Ponadto zdobywał medale indywidualnie: srebrny na mistrzostwach świata w Buenos Aires w 1977 roku oraz brązowe podczas mistrzostw świata w Hamburgu w 1978 roku i mistrzostw świata w Barcelonie siedem lat później.[2]

W latach 1969, 1970, 1971, 1976 i 1979 był mistrzem RFN.

Po zakończeniu kariery pracował między innymi jako trener. Zmarł w 2008 roku po długiej chorobie nowotworowej[3].

Starty olimpijskie (medale)

[edytuj | edytuj kod]
Montreal 1976
  • floret drużynowo – złoto
Los Angeles 1984
  • floret drużynowo – srebro

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. sports-reference.com. [dostęp 2009-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-17)].
  2. Fechten - Weltmeisterschaften (Herren - Florett) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-09-09] (niem.).
  3. Olympiasieger Harald Hein gestorben. spox.com. [dostęp 2023-09-09]. (niem.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]