Haringvlietdam
Na mapach: 51°49′58″N 4°02′59″E/51,832778 4,049722
Haringvlietdam – zapora przeciwpowodziowa na Haringvliet, w prowincji Holandia Południowa, w Holandii, pomiędzy wyspami Voorne-Putten i Goeree-Overflakkee, w pobliżu miasta Hellevoetsluis. Została wybudowana w latach 1958–1970 w ramach planu Delta i otwarta 25 listopada 1971 roku przy udziale królowej Juliany. Całkowita długość tamy wynosi 4,5 km. W jej środkowej części znajduje się kompleks 17 śluz, każda wyposażona w podwójną ruchomą zaporę[1]. W południowej części tamy znajduje się śluza Goereese sluis umożliwiająca żeglugę przez zaporę[2]. Przez tamę przebiega droga N57. W 2016 roku kompleks śluz uznany został za zabytek[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ De sluizen. www.deltawerken.com. [dostęp 2018-10-13]. (niderl.).
- ↑ Haringvlietdam. www.deltawerken.com. [dostęp 2018-10-13]. (niderl.).
- ↑ Rondleidingen Haringvlietsluizen op Open Monumentendag. www.rijkswaterstaat.nl, 31 sierpnia 2017. [dostęp 2018-10-13]. (niderl.).