Haringvlietdam

Haringvlietdam – zapora przeciwpowodziowa na Haringvliet, w prowincji Holandia Południowa, w Holandii, pomiędzy wyspami Voorne-Putten i Goeree-Overflakkee, w pobliżu miasta Hellevoetsluis. Została wybudowana w latach 1958–1970 w ramach planu Delta i otwarta 25 listopada 1971 roku przy udziale królowej Juliany. Całkowita długość tamy wynosi 4,5 km. W jej środkowej części znajduje się kompleks 17 śluz, każda wyposażona w podwójną ruchomą zaporę^[1]. W południowej części tamy znajduje się śluza Goereese sluis umożliwiająca żeglugę przez zaporę^[2]. Przez tamę przebiega droga N57. W 2016 roku kompleks śluz uznany został za zabytek^[3].

Przypisy

↑ De sluizen. www.deltawerken.com. [dostęp 2018-10-13]. (niderl.).
↑ Haringvlietdam. www.deltawerken.com. [dostęp 2018-10-13]. (niderl.).
↑ Rondleidingen Haringvlietsluizen op Open Monumentendag. www.rijkswaterstaat.nl, 31 sierpnia 2017. [dostęp 2018-10-13]. (niderl.).

[slu-1] De sluizen. www.deltawerken.com. [dostęp 2018-10-13]. (niderl.).

[del-2] Haringvlietdam. www.deltawerken.com. [dostęp 2018-10-13]. (niderl.).

[rij-3] Rondleidingen Haringvlietsluizen op Open Monumentendag. www.rijkswaterstaat.nl, 31 sierpnia 2017. [dostęp 2018-10-13]. (niderl.).

[1]

[2]

[3]