Włośnianka wrzecionowatozarodnikowa
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
włośnianka wrzecionowatozarodnikowa |
| Nazwa systematyczna | |
| Hebeloma laterinum (Batsch) Vesterh. Fungi of Northern Europe (Greve) 3: 106 (2005) | |
Włośnianka wrzecionowatozarodnikowa (Hebeloma laterinum (Batsch) Vesterh.) – gatunek grzybów należący do rodziny Hymenogastraceae[1]
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Hymenogastraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1789 r. August Johannes Batsch nadając mu nazwę Agaricus laterinus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 2005 r. Jan Vesterholt[1].
- Agaricus laterinus Batsch 1789
- Agaricus senescens Batsch 1789
- Hebeloma edurum Métrod 1946
- Hebeloma edurum Métrod ex Bon 1985
- Hebeloma senescens Berk. & Broome 1882
- Hebelomatis edurum Locq. 1979
Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 2003 r. (dla synonimu Hebeloma edurum Métr.ex Bonn)[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 3–11 cm. U młodych okazów półkulisty z podwiniętym brzegiem, później niskołukowaty, czasami z niewielkim, tępym garbem. Powierzchnia kapelusza podczas wilgotnej pogody jest śliska i gładka, kolor kremowoochrowy, brudnożółtawy lub ochrowobrązowy, często występuje mięsisty odcieniem[4].
Gęste, wykrojone, w kolorze od kremowobrązowego do brązowego[4].
Wysokość 3–9 cm, grubość 0,8-1,4 cm, włóknisty, zazwyczaj w nasadzie pogrubiony do 2 cm.[4]. Jest pełny, o powierzchni płatkowatej i łuskowatej. Ma kolor od białawego do ochrowego, w dolnej części jest brązowawy[4].
Gruby, dość twardy i nie zmieniający barwy po uszkodzeniu. W smaku początkowo łagodny, ale po chwili gorzkawy, zapach słodki, kakaowy[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Ameryce Północnej i w Europie[5].
Rośnie w trawiastych i świetlistych lasach, głównie na wyżynach, pogórzu i w górach. Rośnie pod sosnami, świerkami i modrzewiami, ale czasami także pod bukami[4].
Znaczenie[edytuj | edytuj kod]
Grzyb niejadalny. Żyje w symbiozie z niektórymi gatunkami drzew (grzyb mikoryzowy)[4].
Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]
Istnieje wiele podobnie ubarwionych gatunków włośnianek. Ich prawidłowe oznaczenie bez użycia mikroskopu i znajomości cech mikroskopowej budowy anatomicznej jest trudne[6]. Podobna jest np. włośnianka musztardowa (Hebeloma sinapizans), występująca głównie pod bukami i dębami[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2013-03-05]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-04-15]. (ang.).
- ↑ Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f g h Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
- ↑ RogersMushroom. [dostęp 2013-03-20].
- ↑ Andreas Gminder: Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej. 2008. ISBN 978-83-258-0588-3.