Hej hej ułani
Hej, hej ułani malowane dzieci – polska pieśń wojskowa anonimowego autorstwa, powstała w XIX wieku.
Pieśń jest dość humorystyczna i opowiada o wyjątkowej miłości i uwielbieniu kobiet do ułanów. Pierwowzoru utworu badacze doszukują się w czasach Księstwa Warszawskiego[1]. Pieśn posiada kilka wersji zwrotek, a refren ze słowami "Hej, hej, ułani, malowane dzieci”, pojawił się przed I wojną światową[2]. W czasie I wojny światowej piosenka popularną była wśród polskich formacji wojskowych na wschodzie, szczególnie zaś wśród Dowborczyków. W czasach II RP popularna również wśród wojsk wielkopolskich i jednostek kawaleryjskich.
Obecnie popularne są głównie trzy zwrotki:
- 1.
- Nie ma takiej wioski
- Nie ma takiej chatki
- Żeby nie kochały
- Ułana mężatki
- Refren:
- Hej, hej ułani!
- Malowane dzieci!
- Niejedna panienka za Wami poleci!
- 2.
- Niejedna panienka
- I niejedna wdowa
- Za wami ułani
- Polecieć gotowa
- (ref)
- 3.
- Babcia umierała
- Jeszcze się pytała
- Czy na tamtym świecie
- Ułani będziecie?
- (ref)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Hej! Hej ułani!. bibliotekapiosenki.pl. [dostęp 2015-08-19].
- ↑ Polskie pieśni - Hej, hej ułani, malowane dzieci.. [dostęp 2015-08-19].