Hemitriccus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hemitriccus[1]
Cabanis & F. Heine, Sr., 1859[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – smukłodziobek czarnobrody (Hemitriccus granadensis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

tyrankowce

Rodzina

muchotyranikowate

Podrodzina

klinodziobki

Rodzaj

Hemitriccus

Typ nomenklatoryczny

Muscicapa diops Temminck, 1822

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Hemitriccusrodzaj ptaków z podrodziny klinodziobków (Triccinae) w rodzinie muchotyranikowatych (Pipromorphidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 7,6–12 cm; masa ciała 6,5–13,5 g[6].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Musciphaga: łac. musca „mucha”, od gr. μυια muia, μυιας muias „mucha”; gr. -φαγος -phagos „jedzący”, od φαγειν phagein „jeść”[7].
  • Hemitriccus: gr. ἡμι- hemi- „mały”; τρικκος trikkos „niezidentyfikowany mały ptak”; w ornitologii triccus oznacza tyrankę[7].
  • Microcochlearius: gr. μικρος mikros „mały”; rodzaj Cochlearius Brisson, 1760 (rakojad)[7]. Gatunek typowy: Euscarthmus josephinae C. Chubb, 1914.
  • Andinotriccus: nowołac. Andinus „andyjski”, od łac. Andium „Andy”; τρικκος trikkos „niezidentyfikowany mały ptak”; w ornitologii triccus oznacza tyrankę[7]. Gatunek typowy: Todirostrum granadense Hartlaub, 1843.
  • Bornscheinia: Marcos Ricardo Bornschein, brazylijski ornitolog i herpetolog[7]. Gatunek typowy: E[uscarthmus] orbitatus zu Wied, 1831.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hemitriccus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J. Cabanis & F. Heine: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. T. 2: Schreivögel. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1859–1860, s. 52. (niem.).
  3. R.P. Lesson: Compléments de Buffon. Cz. 8. Paris: P. Pourrat Frères, 1837, s. 377. (fr.).
  4. Ch. Chubb. Description of a new genus of Tyrannine bird (Microcochlearius). „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 39, s. 98, 1919. (ang.). 
  5. a b G. Kohler: Filogenia da subfamília Todirostrinae (Aves, Rhynchocyclidae) e biogeografia dos complexos Lophotriccus e Oncostoma. Manaus: Amazonas Março, 2017, s. 24. (port. • ang.).
  6. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Tyrant Flycatchers (Tyrannidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2021. DOI: 10.2173/bow.tyrann2.01. [dostęp 2021-01-30]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  7. a b c d e Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Podrodzina: Triccinae Heine & Reichenow, 1890 - klinodziobki (Wersja: 2020-12-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-05].