Herb gminy Zabrodzie
Herb gminy Zabrodzie przedstawia w polu czerwonym: krzyż srebrny (biały) opleciony gałązką cierniową czarną na prawej flance, podwójnie wystrzępione pióro gęsie srebrne (białe) na lewej flance, rzeka falista srebrna (biała) w podstawie tarczy.
Herb został ustanowiony przez Radę Gminy 30 czerwca 2004 r. po uzyskaniu pozytywnej opinii Komisji Heraldycznej[1].
Autorem projektu graficznego wraz z opisem i uzasadnieniem heraldycznym jest Robert Szydlik[2].
Symbolika[edytuj | edytuj kod]
Zastosowane w herbie gminy Zabrodzie mobilia herbowe (godła) mają uproszczoną kolorystykę i kształt zgodnie z zasadami heraldyki:
- Krzyż srebrny (biały) opleciony gałązką cierniową czarną – znajdujący się na prawej flance – jest godłem zaczerpniętym z herbu Zgromadzenia Sióstr Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego.
Siostry wywarły niemały wpływ na życie lokalnej społeczności. Ze względu na to, zgodnie z zasadami heraldyki upamiętniono je jako postaci istotne w historii społeczności lokalnej, w herbie gminy. Samarytanki 6 października 1931 r. zakupiły dawny majątek ziemski w Niegowie (historyczna i obecna parafia Zabrodzia). Obecnie Zgromadzenie Sióstr Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego prowadzi dwa domy pomocy społecznej na terenie gminy: Dom Pomocy Społecznej w Niegowie oraz Dom Pomocy "Fiszor" w Gaju. W 2015 roku papież Franciszek wydał dekret o heroiczności cnót s. Wincenty Jadwigi Jaroszewskiej. Odtąd przysługuje jej tytuł czcigodnej sługi Bożej.
Herb benedyktynek samarytanek jest podzielony na trzy, lecz w sposób niestandardowy – w pas, przy czym dolne pole podzielono symetryczną linią pionową. Składa się z herbu rodziny Jaroszewskich, herbu Piotrkowa (skąd pochodziła s. Wincenta) i z krzyża brązowego oplecionego czarnym cierniem na tle złotym, w pozycji pochylonej w heraldyczną prawą stronę (dla patrzącego lewą) o ok. 70 stopni w stosunku do pionu. Herb ww. Zgromadzenia nie jest zgodny z obowiązującymi zasadami heraldyki, dlatego zastosowane w herbie gminy Zabrodzie godło zostało poddane heraldyzacji: krzyż jest srebrny z cierniem czarnym.
- Pióro gęsie srebrne (białe) podwójnie wystrzępione – stylizowane na współczesne – jest bezpośrednim nawiązaniem do postaci Cypriana Kamila Norwida, jednego z najwybitniejszych polskich poetów, który urodził się na terenie gminy Zabrodzie we wsi Laskowo-Głuchy 24 września 1821. Poeta pierwsze cztery lata swego życia spędził w drewnianym dworku w Głuchach, a po śmierci matki w 1825 roku był wychowywany przez prababkę – miecznikową Hilarię Sobieską mieszkającą w Stachówce, a z kolei po jej śmierci przez krewnych matki – Zdzieborowskich mieszkających w Dębinkach (także w gminie Zabrodzie).
- Rzeka falista srebrna (biała) – nawiązuje do topografii gminy Zabrodzie, której północno-zachodnia granica biegnie wzdłuż z linią rzeki Bug. Ponadto na terenie gminy przepływa mniejsza rzeka Fiszor ze swoimi trzema dopływami.
- Tło tarczy czerwone – czerwień to podstawowy i prawdopodobnie najstarszy kolor heraldyczny. Według Władysława Kopalińskiego czerwień symbolizuje między innymi natchnienie i twórczość artystyczną. Jest tu jasne nawiązanie do osoby poety Cypriana Kamila Norwida. Poza tym Norwidowie pieczętowali się herbem Topór, którego opis jest następujący: "W polu czerwonym topór srebrny w lewo". Herb Topór jest jednym z najstarszych (według niektórych heraldyków najstarszym) z polskich godeł szlacheckich. Pierwsza średniowieczna pieczęć z herbem Topór pochodzi z końca XIII wieku. Dla podkreślenia swego dawnego pochodzenia znak ten był w dawnych wiekach nazywany Starżą.