Herkules i Omfale (obraz Lucasa Cranacha starszego)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herkules i Omfale
Ilustracja
Autor

Lucas Cranach starszy

Data powstania

1537

Medium

olej na desce

Wymiary

82 × 119 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Brunszwik

Lokalizacja

Herzog Anton Ulrich-Museum

Herkules i Omfaleobraz olejny autorstwa niemieckiego malarza renesansowego Lucasa Cranacha starszego.

Herkules i Omfale wersja z 1537 roku znajdująca się w zbiorach Muzeum Narodowego w Poznaniu (obecnie na Zamku Czartoryskich w Gołuchowie)

Temat obrazu został zaczerpnięty z Heroid Owidiusza. Porusza jeden z wątków zaślepiającej miłości Herkulesa do Omfale.

Opis obrazu[edytuj | edytuj kod]

Bohater siedzi pośrodku otoczony trzema niewiastami wyglądającymi na damy dworu, które adorują go. Dwie kobiety poprawiają jego kobiece nakrycie głowy (na dworze Omfale służba musiała ubierać się w strój kobiecy). Trzecia przytrzymuje nić, którą Herkules zwija swoimi niezdarnymi palcami. Wszystkie damy z zachwytem wpatrują się w herosa, gdy ten z uwielbieniem spogląda na królową Omfale, stojącą nieco z boku. W lewej ręce trzyma gotową szpulę nici. U góry obrazu znajduje się łacińska inskrypcja wyjaśniająca temat dzieła:

Lidyjskie panny wręczają Herkulesowi jego dzienną porcję przędzy, on zaś, choć równy bogom, ulega woli swojej pani. Tak oto żądza triumfuje nad bystrym umysłem, zaś płocha miłość ograbia mężczyznę z jego sił.

Cranach namalował kilka wersji tej opowieści. Kompozycja na każdej jest taka sama, jedynie w miejsce wiszących z lewej strony przepiórek symbolizujących zmysłowość, wprowadza piątą postać kobiety. Na wszystkich, motywem przewodnim jest mężczyzna tracący głowę i poddający się władzy kobiety.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Patrick De Rynck: Jak czytać opowieści biblijne i mitologiczne w sztuce. Rozwiązywanie zagadek dawnych mistrzów – od Giotta do Goi. ISBN 978-83-242-0903-3.