Hipokaliemia
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
![]() |
Ten artykuł od 2016-12 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
| ||
Hipokaliemia | ||
ICD-10 | E87.6 |
Hipokaliemia – stężenie potasu w surowicy krwi mniejsze niż 3,6 mmol/l (u dzieci odpowiednio 3,2 mmol/l).
Przyczyny[edytuj | edytuj kod]
Do przyczyn hipokaliemii należą:
- brak potasu w pożywieniu (hipokaliemia niedoborowa) albo jego utrata:
- z wymiotami
- z biegunką
- ze śluzotokiem
- przez przetoki
- przez nerki w przebiegu ich niektórych chorób
- w wyniku leczenia diuretykami (diuretykami tiazydowymi, a szczególnie diuretykami pętlowymi)
- transmineralizacja, czyli przesunięcie potasu z przestrzeni pozakomórkowej do wnętrza komórek w przypadku:
- zasadowicy
- leczenia insuliną (intensywnego, na przykład śpiączki cukrzycowej)
- napadowego porażenia hipokaliemicznego – jest to choroba rzadka
- inne:
Objawy[edytuj | edytuj kod]
Objawy hipokaliemi to:
- bolesnych skurczów mięśni, zwłaszcza łydek
- zaparcia
- żabiego brzucha
- porażenia mięśni (czasem)
- załamek T jest spłaszczony
- odcinek ST jest obniżony
- może wystąpić załamek U
- mogą być obecne skurcze dodatkowe
- nefropatia hipokaliemiczna
- zasadowica nieoddechowa
Znaczny niedobór potasu, poniżej 3,5 mmol/l stwarza zagrożenie wystąpienia migotania komór.
Leczenie[edytuj | edytuj kod]
Leczenie hipokaliemii polega na suplementacji potasu (zależnie od ciężkości odpowiednio pokarmowej, lekami doustnymi, dożylnej), a przede wszystkim na likwidacji przyczyn.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Gerd Herold: Medycyna wewnętrzna : repetytorium dla studentów medycyny i lekarzy. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004. ISBN 83-200-3018-8.