Hipokaliemia
| Hipokaliemia | |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 | |
|---|---|
Hipokaliemia – stężenie potasu w surowicy krwi mniejsze niż 3,6 mmol/l (u dzieci odpowiednio 3,2 mmol/l)[1].
Przyczyny[edytuj | edytuj kod]
Do przyczyn hipokaliemii należą[1]:
- brak potasu w pożywieniu (hipokaliemia niedoborowa) albo jego utrata:
- z wymiotami
- z biegunką
- ze śluzotokiem
- przez przetoki
- przez nerki w przebiegu ich niektórych chorób
- w wyniku leczenia diuretykami (diuretykami tiazydowymi, a szczególnie diuretykami pętlowymi)
- transmineralizacja, czyli przesunięcie potasu z przestrzeni pozakomórkowej do wnętrza komórek w przypadku:
- zasadowicy
- leczenia insuliną (intensywnego, na przykład śpiączki cukrzycowej)
- napadowego porażenia hipokaliemicznego – jest to choroba rzadka
- inne:
Objawy[edytuj | edytuj kod]
Objawy hipokaliemi to:
- adynamia mięśniowa – opukowo mięśnie tworzą "wałek", prowadzi ona, zależnie od nasilenia, do[1]:
- bolesnych skurczów mięśni, zwłaszcza łydek
- zaparcia
- żabiego brzucha
- porażenia mięśni (czasem)
- osłabienie albo brak odruchów ze ścięgien
- w EKG:
- załamek T jest spłaszczony
- odcinek ST jest obniżony
- może wystąpić załamek U
- mogą być obecne skurcze dodatkowe
- nefropatia hipokaliemiczna
- zasadowica nieoddechowa
Przy bardzo silnej hipokalemii może dojść do porażenia mięśnia sercowego[1].
Leczenie[edytuj | edytuj kod]
Leczenie hipokaliemii polega na suplementacji potasu (zależnie od ciężkości odpowiednio pokarmowej, lekami doustnymi, dożylnej), a przede wszystkim na likwidacji przyczyn[1].
