Holobazydium

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czerwony – holobazydia, niebieski – fragmobazydia

Holobazydium (łac. holobasidium, l. mn. holobasidia, także homobasidium, homobasidia) – jednokomórkowe podstawki u grzybów. Przeważnie mają mniej lub bardziej maczugowaty kształt, a ich sterygmy są dość małe w stosunku do podstawki. Ten typ podstawek występuje u większości gatunków grzybów podstawkowych (Basidiomycota). Ich przeciwieństwem są wielokomórkowe fragmobazydia[1].

W 1900 r. Narcisse Théophile Patouillard biorąc pod uwagę budowę podstawek podzielił grzyby na dwie duże grupy: Homobasidiomycetes o jednokomórkowych podstawkach i Heterobasidiomycetes o wielokomórkowych podstawkach. Badania filogenetyczne wykazały jednak, że grzyby w tych grupach nie były z sobą spokrewnione i podział ten jako sztuczny nie jest uznawany. Grzyby mające podstawki typu holobazydia zaliczano później do podklasy Holobasidiomycetidae Gäum. 1949 (pieczarniaki pojedynczopodstawkowe)[2]. Ten takson również nie jest uznawany we współczesnych klasyfikacjach grzybów[3]. Używana jest nazwa holobazydia jako rodzaj podstawek[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Basidium [online], Mushroom the journal [dostęp 2022-03-11].
  2. Holobasidiomycetidae – Pojedynczopodstawkowe [online], Botanika farmaceutyczna [dostęp 2022-03-11].
  3. D.S. Hibbett, A higher-level phylogenetic classification of the Fungi, „Mycological Research”, 111 (5), s. 509–547 [dostęp 2022-03-11].
  4. Phragmobasidie [online], Lexicon der Biologie [dostęp 2022-03-11].