Przejdź do zawartości

Hornsgatan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hornsgatan
Södermalm
Ilustracja
Widok z lotu ptaka na zachodnią część ulicy
Państwo

 Szwecja

Miejscowość

Sztokholm

Długość

2300 m

Przebieg
światła 0 m ←Södermalmstorg, Götgatan→
70 m ←Guldgränd, Söderledstunneln→
130 m Mariagatan
150 m ←Pustegränd, Ragvaldsgatan→
230 m Maria Trappgränd
300 m Bellmansgatan
430 m ←Blecktornsgränd, Mariatorget
500 m Mariatorget
światła 620 m Timmermansgatan
światła 780 m Torkel Knutssonsgatan
światła 900 m ←Bysistäppan, Rosenlundsgatan→
światła 1160 m Ringvägen
1360 m Brännkyrkagatan
1410 m Ansgariegatan
1610 m Kristinehovsgatan
światła 1730 m Varvsgatan
światła 1950 m Lignagatan
światła 2130 m Långholmsgatan
2300 m Hornstulls strand
Położenie na mapie regionu Sztokholm
Mapa konturowa regionu Sztokholm, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Hornsgatan”
Położenie na mapie Szwecji
Mapa konturowa Szwecji, na dole znajduje się punkt z opisem „Hornsgatan”
Ziemia59°19′05,0″N 18°03′22,0″E/59,318056 18,056111

Hornsgatan – ulica w Sztokholmie, arteria komunikacyjna dawniej dzielnicy Södermalm. Jest długa na 2300 metrów[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1642 ulica nosiła nazwę Horns gathun. Przedrostek Horn pochodzi od nazwy wsi znajdującej się na zachodniej części Södermalm i może oznaczać wystający teren. Do około 1900 roku ulica biegła obecnym śladem na odcinku Södermalmstorg–Ansgariegatan, następnie skręcała na północ, po czym ponownie odbijała na zachód jako przedłużenie obecnej Brännkyrkagatan[2].

Droga została wytyczona w okresie renesansu, podczas planowania siatki ulic tej części miasta. Na początku lat 60. XVII wieku, w najwęższym miejscu zatoki Årstaviken(inne języki), wybudowano most pontonowy łączący Södermalm i Liljeholmen, a miejsce poboru cła przeniesiono ze skrzyżowania Hornsgatan z Timmermansgatan na przyczółek mostu. Od strony Slussen(inne języki) ulica nosiła kolejno nazwy: Hornsgatan, Hornskroken i Hornstullsgatan, a nazwa Hornstull odnosiła się do samego punktu poboru opłat. Od XVII okolice Slussen gęsto zabudowywano drewnianymi i kamiennymi budynkami, a w zachodniej części ulicy wznoszono pojedyncze domy[2] oraz budynki przemysłowe[3]. W 1759 kwartały w pobliżu kościoła św. Marii Magdaleny zostały zniszczone przez pożar, a podczas odbudowy zakazano wznoszenia budynków drewnianych i nakazano zwiększyć szerokość ulic w celach przeciwpożarowych. Po kolejnym pożarze w latach 60. XVIII wieku powstał plac Adolf Fredriks torg nazwany na cześć króla Adolfa Fryderyka, który od 1963 znany jest jako Mariatorget(inne języki)[2].

W 1866 sporządzono projekt rozwoju miasta znany jako plan Lindhagena(inne języki). Zakładał on m.in. obniżenie poziomu ulicy i jej poszerzenie, co skutkowało koniecznością wyburzenia wszystkich domów po południowej stronie Hornsgatan oraz zmniejszenia powierzchni przykościelnego cmentarza. Plan realizowano etapami do roku 1900. W 1887 poprowadzono tu linię tramwajową. W latach 1900–1910 wzdłuż ulicy wzniesiono 45 domów, z których większość istnieje do dziś. Od 1901 ulicą kursowała pierwsza linia tramwajów elektrycznych. W 1915 most pontonowy zastąpiono tymczasową, drewnianą przeprawą. Istniejący do dziś most wybudowano w 1928 i poszerzono w 1956 roku. W 1964 w pobliżu Hornsgatan poprowadzono linię metra. Od lat 60. planowano rozbiórkę wyniesionej części ulicy w pobliżu kościoła św. Marii Magdaleny i znajdujących się przy niej budynków, lecz dzięki oporowi mieszkańców w 1974 uchwalono zakaz wyburzania nieruchomości w centrum miasta na rzecz ich renowacji. Większość zabudowy na zachód od Zinkensdamm pochodzi z lat 60., 70. i 80. XX wieku[2].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hornsgatan [online], sodermalm.nu [dostęp 2024-07-28] (szw.).
  2. a b c d Södermalm i tid och rum. Stockholm [online], sodermalm.one [dostęp 2024-07-28].
  3. Hornstulls historia [online], Bostadsrättsförening - Skruven 5, 20 kwietnia 2012 [dostęp 2024-07-28] (szw.).