Horst Schimanski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Horst Schimanski
Ilustracja
Götz George jako Horst Schimanski (2007)
Imię i nazwisko urodzenia

Götz George

Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1938
Berlin

Data i miejsce śmierci

19 czerwca 2016
Hamburg

Zawód, zajęcie

komisarz

Strona internetowa

Horst Schimanski, właściwie Götz George (ur. 23 lipca 1938 w Berlinie, zm. 19 czerwca 2016 w Hamburgu) – postać fikcyjna, grająca w serialu telewizyjnym pt. Tatort. Schimanski pełnił funkcję głównego inspektora w Duisburgu przez 29 odcinków, od 28 czerwca 1981. Po przerwie, od 1991 do 1997 powrócił do grania w serialu kriminalnym i wcielał się w swoją poprzednią rolę aż do 2013.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Serial Tatort, w którym grał Schimanski[1] z Duisburga, od 1981 zwracał uwagę na problemy dotyczące spekulowania ziemią, bezrobocie i na inne, ciemne strony niemieckiego społeczeństwa. Politykom i dziennikarzom nie podobało się zaangażowanie Schimanskiego w sytuacje odnoszące się do miasta i mieszkańców; w pewnym momencie to już nie był tylko serial kryminalny, a bardziej serial kryminalny na faktach, mówiący o codzienności, z którą musieli zmagać się ludzie w tamtych czasach w Duisburgu. Z czasem powstała nawet akcja przeciwko Schimanskiemu. Ludzie nie mogli zrozumieć, dlaczego aktor pokazuje ich miasto w złym świetle. Jednak po latach zrozumieli, że Schimanski chce im tylko otworzyć oczy i pokazać, że można żyć inaczej – lepiej.

W 1989 jeden z ostatnich odcinków nagrano w Monachium[1] ze względu na mniejsze koszty. Jednak ta zmiana okazała się wielką porażką. Fani serialu zauważyli zmiany już na samym początku i czuli się oszukani.

Filmografia (29 odcinków)[edytuj | edytuj kod]

  • odc. 126, Duisburg-Ruhrort (1981),
  • odc. 131, Grenzgänger (1981),
  • odc. 134, Der unsichtbare Gegner (1982),
  • odc. 138, Das Mädchen auf der Treppe (1982),
  • odc. 143, Kuscheltiere (1982),
  • odc. 146, Miriam (1983),
  • odc. 156, Kielwasser (1984),
  • odc. 159, Zweierlei Blut (1984),
  • odc. 164, Rechnung ohne Wirt (1984),
  • odc. 167, Doppelspiel (1985),
  • odc. 171, Das Haus im Wald (1985),
  • odc. 180, Der Tausch (1986),
  • odc. 184, Schwarzes Wochenende (1986),
  • odc. 188, Freunde (1986),
  • odc. 194, Spielverderber (1987),
  • odc. 200, Zahn um Zahn (1987),
  • odc. 205, Gebrochene Blüten (1988),
  • odc. 209, Einzelhaft (1988),
  • odc. 214, Moltke (1988),
  • odc. 217, Der Pott (1989),
  • odc. 222, Blutspur (1989),
  • odc. 225, Katjas Schweigen (1989),
  • odc. 230, Medizinmänner (1990),
  • odc. 232, Zabou (1990),
  • odc. 234, Schimanskis Waffe (1990),
  • odc. 235, Unter Brüdern (1990),
  • odc. 244, Bis zum Hals im Dreck (1991),
  • odc. 250, Kinderlieb (1991),
  • odc. 252, Der Fall Schimanski (1991).
1997–2013 rok
  • Die Schwadron (1997),
  • Blutsbrüder (1997),
  • Hart am Limit (1997),
  • Muttertag (1998),
  • Rattennest (1998),
  • Geschwister (1998),
  • Sehnsucht (1999),
  • Tödliche Liebe (2000),
  • Schimanski muss leiden (2000),
  • Kinder der Hölle (2001),
  • Asyl (2002),
  • Das Geheimnis des Golem (2004),
  • Sünde (2005),
  • Tod in der Siedlung (2007),
  • Schicht im Schacht (2008),
  • Schuld und Sühne (2011),
  • Loverboy (2013).

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W Duisburgu w dzielnicy Ruhrort powstała aleja dedykowana Horstowi Schimanskiemu (niem. Horst-Schimanski-Gasse)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]