Huta szkła w Nalibokach
Huta szkła w Nalibokach – huta szkła działająca w okresie 1722–1864 w Nalibokach na Białorusi[1].
Hutę w Nalibokach założyła Anna Katarzyna Radziwiłłowa, sprowadzając specjalistów z Saksonii. Zakład specjalizował się w wytwarzaniu dekoracyjnego szkła kryształowego i stołowego, w tym barwionego i złoconego oraz szlifowanego i grawerowanego. Szczyt rozwoju produkcji huty przypada na I poł. XVIII w.[1]
Szkłom nalibockim poświęcono monograficzne opracowanie autorstwa A.J. Kasprzak: Szkła z Hut Radziwiłowskich Naliboki (1722–1862), Urzecze (1737–1846) opublikowane przez Wydawnictwo Muzeum Narodowego w Warszawie (1998)[1].
Wytwory huty współcześnie są w kolekcjach muzealnych, m.in. warszawskiego Muzeum Narodowego[1] czy Zamku Królewskiego w Warszawie[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Wolska 2014 ↓.
- ↑ Kolekcja Zamku Królewskiego w Warszawie - Huta Szkła Kryształowego (Naliboki ; 1722-1862) [online], kolekcja.zamek-krolewski.pl [dostęp 2019-08-19] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Karolina Wolska, Naliboki i Urzecze, czyli słów kilka o hutach Radziwiłłowskich, „Szkło i Ceramika”, 65 (2), 2014, s. 19–22.