Hydranencefalia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Hydranencefalia – uszkodzenie, w którym w miejscu prawie wszystkich struktur nadnamiotowych, zwłaszcza unaczynionych przez tętnice przednią i środkową mózgu, znajduje się pęcherz o ścianie będącej blizną glejowo-mezodermalną nie zawierającą w swych ścianach elementów nerwowych[1].

Przyczyną zmian jest brak ukrwienia. Może być wynikiem zmian martwiczych wywołanych zakażeniem. W przypadkach hydrancefalii z dobrze zachowanymi strukturami podnamiotowymi, dzieci mogą przeżyć nawet kilka lat z uogólnionym zaburzeniem rozwoju lub głównie niedowładami czterokończynowymi[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b P.P. Liberski, W. Papierz, Neuropatologia Mossakowskiego, 2005, s. 64-65