IX symfonia e-moll „Z Nowego Świata”
Wygląd
Symfonia nr 9 e-moll „Z Nowego Świata”, op. 95 – utwór instrumentalny, skomponowany przez Antonína Dvořáka w 1893.
Jest najbardziej znaną i najczęściej wykonywaną ze wszystkich symfonii Dvořáka. Nie ma jednoznacznie określonego programu literackiego, choć w II części (Largo) można odnaleźć wpływ poematu Henry'ego Longfellowa The Song of Hiawatha[1]. Dvořák skomponował tę symfonię podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych w latach 1892–1895. Starał się w niej oddać charakter Ameryki końca XIX wieku. Finał z fanfarowym motywem przewodnim ukazuje wciąż ewoluującą wielokulturową metropolię[2].
Budowa
[edytuj | edytuj kod]Symfonia składa się z czterech części:
- I. Adagio – Allegro molto
- II. Largo
- III. Scherzo: Molto vivace – Poco sostenuto
- IV. Allegro con fuoco
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dvořák Symphonies nos. 8&9 From the New World, Staatskapelle Dresden – James Levine, Deutsche Gramophon 2008
- ↑ Słownik muzyki pod redakcją Wojciecha Marchwicy, Wydawnictwo Zielona Sowa, Kraków 2006; ISBN 83-7435-239-6; ISBN 978-83-7435-239-0
Kontrola autorytatywna (utwór muzyczny/kompozycja):