Igo-1 Otsu
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Rodzaj |
zdalnie kierowana, bomba skrzydlata napędzana silnikiem rakietowym powietrze-ziemia lub powietrze-woda |
| Data konstrukcji |
1944–1945 |
| Lata produkcji |
1945 (zbudowano 100 szt.) |
| Długość |
4,10 m |
| Rozpiętość |
3,80 m |
| Masa |
680 kg |
| Napęd |
silnik rakietowy na ciekły materiał pędny (Ciąg silnika: 150 kG. Czas pracy 80 sek.) |
| Prędkość |
550 km/h |
| Zasięg |
11,3 km (pułap zrzutu: 1000 m) |
| Naprowadzanie |
radiowe |
| Masa głowicy |
390 kg |
Igo-1 Otsu (Kawasaki Ki-148) – japońska uskrzydlona bomba lotnicza z pomocniczym napędem rakietowym skonstruowana pod koniec II wojny światowej.
Igo-1 Otsu była wykonana z szerokim wykorzystaniem materiałów niestrategicznych takich jak drewno. Do cylindrycznego kadłuba były przymocowane od góry proste skrzydła, od tyłu silnik rakietowy, którego dysza była otoczona przez usterzenie w kształcie litery H. Silnik rakietowy na ciekły materiał pędny pracował ok. 80 s, a jego niewielki ciąg sprawiał ze maksymalna prędkość bomby była równa ok. 550 km/h. Przy zrzucie z pułapu 1000 m zasięg bomby dochodził do 12 km.
W chwili zakończenia wojny bomba znajdowała się w fazie prób i nie została użyta bojowo. Nosicielem bomby w czasie prób był samolot Kawasaki Ki-48-IIb, docelowo planowano zastosować bombowce Kawasaki Ki-102 i Mitsubishi Ki-67.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof Nicpoń. Bomby kierowane. Cześć I. Bomby kierowane państw "Osi". „Nowa Technika Wojskowa”. 1997. Nr. 9. s. s. 26-29, 42. ISSN 1230-1655.
- Tadeusz Burakowski, Aleksander Sala "Rakiety bojowe 1900-1970" Wyd. MON Warszawa 1973