Inflacja w Indiach
Stopa inflacji w Indiach wyniosła 3,78% w sierpniu 2015 r., zgodnie z danymi pozyskanymi z Ministry of Statistics and Programme Implementation, założonym 15 października 1999 roku. Oznacza to nieznaczne obniżenie w stosunku do poprzedniej rocznej wartości, które wynosiła 9,6% w czerwcu 2011 r. Stopy inflacji w Indiach są zazwyczaj podawane jako zmiany indeksu cen hurtowych (WPI) dla wszystkich towarów
Wiele krajów rozwijających się wykorzystuje zmiany wskaźnika cen konsumpcyjnych (CPI) jako główną miarę inflacji. W Indiach CPI (łącznie) jest deklarowany jako nowy standard pomiaru inflacji (kwiecień 2014 r.)[1] Liczby CPI są zazwyczaj mierzone co miesiąc i ze znacznym opóźnieniem, czyniąc je nieodpowiednimi do wykorzystania w polityce. Indie wykorzystują zmiany CPI do pomiaru stopy inflacji.
Tymczasowa roczna stopa inflacji oparta na ogólnym indyjskim wskaźniku CPI (połączonym) za listopad 2013 r. w szczegółowym ujęciu wynosiła 11,24%i jest nieco wyższa w porównaniu z 10,17% (końcowy) za poprzedniego miesiąca, a więc października 2013 r. Odpowiednie tymczasowe stopy inflacji dla obszarów wiejskich i miejskich za listopad 2013 r. wynoszą odpowiednio 11,74% i 10,53%. Stopy inflacji (ostateczne) dla obszarów wiejskich i miejskich za październik 2013 r. wynosiły odpowiednio 10,19% i 10,20%[2].
WPI mierzy cenę reprezentatywnego koszyka towarów hurtowych. W Indiach koszyk ten składa się z trzech grup: artykuły podstawowe (22,62% masy całkowitej), paliwo i moc (13,15%) oraz produkty wytworzone (64,23%). Artykuły spożywcze z grupie artykułów podstawowych stanowią 15,26% całkowitej masy. Najważniejszymi składnikami produktów wytworzonych (produkty spożywcze 19.12%) są produkty chemiczne (12%); metale podstawowe, stopy i wyroby metalowe (10,8%); maszyny i obrabiarki (8,9%); tekstylia (7,3%) oraz transport, sprzęt i części (5,2%).
Numery WPI były zazwyczaj mierzone co tydzień przez Ministerstwo Handlu i Przemysłu. Sprawia to, że statystyki CPI są szybsze i rzadsze. Jednak od 2009 r. mierzony jest co miesiąc, a nie co tydzień.
Problemy[edytuj | edytuj kod]
Wyzwania w rozwijającej się gospodarce są liczne, zwłaszcza w kontekście polityki monetarnej z Bankiem Centralnym, zjawiska inflacji i stabilności cen. W dzisiejszych czasach istnieje uniwersalny argument, że polityka pieniężna jest kluczowym elementem w przedstawianiu i kontrolowaniu inflacji. Bank Centralny dąży do tego, aby kontrolować i utrzymywać stabilną cenę towarów. Dobre środowisko stabilności cen powoduje mobilizację oszczędności i trwały wzrost gospodarczy. Były gubernator RBI C. Rangarajan wskazuje, że istnieje długoterminowy kompromis między produkcją a inflacją. Dodaje, że krótkoterminowy kompromis zdaje się wprowadzać niepewność co do poziomu cen w przyszłości. Istnieje zgoda, że banki centralne miały na celu wprowadzenie celu stabilności cen, podczas gdy argument przemawia za tym, co to oznacza w praktyce.
Optymalna stopa inflacji[edytuj | edytuj kod]
Jest to podstawowy temat przy podejmowaniu decyzji o odpowiedniej polityce pieniężnej. Istnieją dwie dyskusyjne proporcje efektywnej inflacji, niezależnie od tego, czy powinna ona mieścić się w przedziale 1–3% jako stopa inflacji utrzymująca się w gospodarce uprzemysłowionej, czy powinna wynosić 6–7%. Przy podejmowaniu decyzji o skomplikowanej stopie inflacji występują pewne problemy związane z jej pomiarem. Obciążenie pomiaru często oblicza stopę inflacji, która jest stosunkowo większa niż rzeczywista. Po drugie, często pojawia się problem, gdy konieczne jest wychwycenie poprawy jakości produktu, a zatem ma to wpływ na wskaźnik cen. Preferowanie przez konsumenta tańszego towaru ma wpływ na koszyk konsumpcyjny po kosztach, ponieważ zwiększone wydatki na tańsze towary wymagają czasu na zwiększenie wagi i pomiar inflacji. Komisja Boskina mierzyła co roku 1,1 procent zwiększonej inflacji w USA. Istnieje pogląd komisji mówiący o tym, że wszechstronne badania krajów rozwiniętych na temat inflacji są dość niskie.
Podaż pieniądza[3][edytuj | edytuj kod]
Złagodzenie ilościowe przez banki centralne z efektem zwiększonej podaży pieniądza w gospodarce często pomaga zwiększyć lub umiarkować cele inflacyjne. Istnieje układanka między niską stopą inflacji a wysokim wzrostem podaży pieniądza. Gdy obecna stopa inflacji jest niska, wysoka podaż pieniądza uzasadnia zaostrzenie płynności i wzrost stopy procentowej dla umiarkowanego zagregowanego popytu i uniknięcie potencjalnych problemów. Ponadto, w przypadku niskiej produkcji, zaostrzona polityka pieniężna wpłynie na produkcję w znacznie bardziej dotkliwy sposób. Szoki podażowe odgrywają dominującą rolę w polityce pieniężnej. Zaskakujące zbiory w latach 1998–1999 z wydajnością buforową w pszenicy, trzcinie cukrowej i roślinach strączkowych doprowadziły do wczesnego stanu podaży, co jeszcze bardziej wpłynęło na ich ceny w porównaniu z sytuacją z ubiegłego roku. Zwiększona konkurencja importowa od 1991 r. Wraz z liberalizacją handlu w znacznym stopniu przyczyniła się do ograniczenia konkurencji produkcyjnej z tańszymi surowcami rolnymi i przemysłem włókienniczym. Te technologie oszczędzające koszty często pomagają w obniżeniu stopy inflacji. Normalne cykle wzrostu wraz z międzynarodową presją cenową charakteryzowały się kilkakrotnie niepewnością wewnętrzną.
Handel globalny[edytuj | edytuj kod]
Inflacja w Indiach generalnie występuje w wyniku globalnych towarów handlowych i kilku wysiłków podejmowanych przez Bank Rezerw Indii (RBI) w celu osłabienia rupii wobec dolara. Zrobiono to po wybuchach Pokhran w 1998 r.[4]Uznano to za główną przyczynę kryzysu inflacyjnego, a nie krajowej inflacji. Według niektórych ekspertów polityka RBI, aby wchłonąć wszystkie dolary wchodzące do indyjskiej gospodarki, przyczynia się do wzrostu rupii[5]. Kiedy dolar amerykański domagał się 30% marży, RBI dokonało ogromnego zastrzyku dolara w gospodarce, co spowodowało, że stał się on bardzo płynny, co dodatkowo spowodowało wzrost inflacji w towarach niehandlowych. Obraz RBI wyraźnie przedstawia subsydiowanie eksportu ze słabym kursem dolara. Wszystko to stanowi o niebezpiecznej polityce inflacyjnej prowadzonej przez bank centralny kraju[6]. Ponadto, ze względu na tanie produkty importowane do kraju, które są wytwarzane w oparciu o zaawansowane technologicznie i kapitałochłonne techniki, albo zwiększają ceny krajowych surowców na rynku globalnym, albo są zmuszone sprzedawać po niższej cenie, a zatem przynoszą ciężkie straty.
Czynniki[edytuj | edytuj kod]
Istnieje kilka czynników, które pomagają określić wpływ inflacji w kraju i dodatkowo pomóc w przeprowadzeniu analizy porównawczej polityki w tym samym zakresie. Główną determinantą inflacji w odniesieniu do tworzenia i wzrostu zatrudnienia jest krzywa Phillipsa.
Czynniki popytu[edytuj | edytuj kod]
Zasadniczo występuje w sytuacji, gdy zagregowany popyt w gospodarce przekroczył zagregowaną podaż. Można by to dalej opisać jako sytuację, w której zbyt dużo pieniędzy goni zaledwie kilka towarów. Kraj ma zdolność produkowania tylko 5500 sztuk towaru, ale rzeczywisty popyt w tym kraju wynosi 7000 sztuk. Stąd też, w wyniku niedoboru podaży, ceny towaru rosną. Zasadniczo jest to postrzegane w Indiach w kontekście społeczeństwa rolnego, gdzie ze względu na susze i powodzie lub nieodpowiednie metody przechowywania zbóż prowadzi do mniejszej lub pogorszonej produkcji, co powoduje wzrost cen towarów, ponieważ popyt pozostaje taki sam.
Czynniki podaży[edytuj | edytuj kod]
Inflacja po stronie podaży jest kluczowym składnikiem rosnącej inflacji w Indiach. Niedobór w rolnictwie lub szkody w tranzycie powodują niedobór powodujący wysokie presje inflacyjne. Podobnie wysoki koszt pracy ostatecznie zwiększa koszty produkcji i prowadzi do wysokiej ceny towaru. Kwestie energii dotyczące kosztów produkcji często zwiększają wartość końcowego produktu. Te czynniki napędzane podażą mają zasadniczo narzędzie fiskalne do regulacji i moderacji. Ponadto globalny wpływ wzrostu cen często wpływa na inflację po stronie podażowej gospodarki.
Konsensus w sprawie głównej przyczyny lepkiego i uporczywie wysokiego wskaźnika cen towarów i usług konsumenckich, czyli inflacji detalicznej Indii, wynika z ograniczeń po stronie podaży; i nadal tam, gdzie stopa procentowa pozostaje jedynym narzędziem w Banku Rezerw Indii[7]. Wyższa stopa inflacji ogranicza również środowisko produkcyjne Indii[8].
Czynniki krajowe[edytuj | edytuj kod]
Gospodarki rozwijające się, takie jak Indie, mają ogólnie słabiej rozwinięty rynek finansowy, co powoduje gorsze powiązanie między stopami procentowymi a zagregowanym popytem. Stanowi to rzeczywistą lukę pieniężną, którą można określić jako potencjalną determinantę wzrostu cen i inflacji w Indiach. W Indiach istnieje luka zarówno w zakresie produkcji, jak i rzeczywistej luki pieniężnej. Podaż pieniądza rośnie szybko, podczas gdy dostawa towarów wymaga czasu, co powoduje wzrost inflacji. Podobnie gromadzenie było problemem w Indiach, gdzie ceny cebuli były wysokie. Istnieje kilka innych postaw dotyczących złota i srebra oraz ich wzrostu cen[9].
Czynniki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Określenie kursu walutowego jest ważnym elementem presji inflacyjnej, która pojawia się w Indiach. Liberalna perspektywa gospodarcza w Indiach wpływa na rynki krajowe. Wraz ze wzrostem cen w Stanach Zjednoczonych wpływa to na Indie, gdzie towary są teraz importowane po wyższej cenie, co znowu wpływa na wzrost cen. Stąd nominalny kurs walutowy i inflacja importowa są środkami, które obrazują konkurencyjność i wyzwania dla gospodarki[10].
Wartość[edytuj | edytuj kod]
Stopa inflacji w Indiach w sierpniu 2013 r. została odnotowana naa poziomie 6,2% (WPI). Od 1969 r. do 2013 r., stopa inflacji w Indiach wynosiła średnio 7,7%, osiągając rekordowy poziom 34,7% we wrześniu 1974 r. I rekordowo niski poziom – 11,3% w maju 1976 r.
Stopa inflacji dla artykułów podstawowych wynosi obecnie 9,8% (stan na 2012 r.). To dzieli się na stawkę 7,3% dla żywności, 9,6% dla produktów nieżywnościowych i 26,6% dla produktów górniczych. Stopa inflacji dla paliwa i energii wynosi 14,0%. Natomiast stopa inflacji dla artykułów produkowanych ręcznie wynosi obecnie 7,3%[11].
Indeks[edytuj | edytuj kod]
Poniżej przedstawiono porównanie średniej inflacji cen konsumpcyjnych, kosztu (w przypadku składania deklaracji podatkowych) inflacji, wskaźników złota, srebra i inflacji domów w Indiach (zestawionych z MFW, CBDT, RBI i wielu źródeł). Indeks cen jest przydatny w mierzeniu dochodu i zysku sprzedawców, wskaźnik kosztów jest przydatny podczas określania wydatków i utracie nabywców, podczas gdy indeks złota pomaga mierzyć bogactwo[12][13][14].
| Rok | Indeks Cen (IMF) | Indeks kosztów (CBDT) | Indeks złota (RBI) | Indeks srebra (RBI) | Indeks domowy (RBI) |
|---|---|---|---|---|---|
| 1970 | – | – | – | 0.447 | – |
| 1971 | – | – | 0.516 | 1.211 | – |
| 1972 | – | – | 0.801 | 1.529 | – |
| 1973 | – | – | 1.455 | 2.698 | – |
| 1974 | – | – | 2.123 | 3.902 | – |
| 1975 | – | – | 2.078 | 4.066 | – |
| 1976 | – | – | 1.847 | 4.305 | – |
| 1977 | – | – | 2.169 | 4.352 | – |
| 1978 | – | – | 2.750 | 5.197 | – |
| 1979 | – | – | 5.264 | 15.106 | – |
| 1980 | 8.960 | – | 7.423 | 13.401 | – |
| 1981 | 10.094 | 10.000 | 6.049 | 8.724 | – |
| 1982 | 10.875 | 10.900 | 6.251 | 9.431 | – |
| 1983 | 12.241 | 11.600 | 6.710 | 11.722 | – |
| 1984 | 13.038 | 12.500 | 6.468 | 9.367 | – |
| 1985 | 13.853 | 13.300 | 6.448 | 7.987 | – |
| 1986 | 15.085 | 14.000 | 7.885 | 7.400 | – |
| 1987 | 16.451 | 15.000 | 9.562 | 10.055 | – |
| 1988 | 17.638 | 16.100 | 9.801 | 9.905 | – |
| 1989 | 18.444 | 17.200 | 10.315 | 9.487 | – |
| 1990 | 20.509 | 18.200 | 10.821 | 8.597 | – |
| 1991 | 23.274 | 19.900 | 14.205 | 10.899 | – |
| 1992 | 25.570 | 22.300 | 16.664 | 12.499 | – |
| 1993 | 27.431 | 24.400 | 18.831 | 15.803 | – |
| 1994 | 30.249 | 25.900 | 19.320 | 17.291 | – |
| 1995 | 33.263 | 28.100 | 20.942 | 19.364 | – |
| 1996 | 36.400 | 30.500 | 21.428 | 19.208 | – |
| 1997 | 38.891 | 33.100 | 18.879 | 20.513 | – |
| 1998 | 43.996 | 35.100 | 19.761 | 23.813 | – |
| 1999 | 46.503 | 38.900 | 19.483 | 24.288 | – |
| 2000 | 49.129 | 40.600 | 20.038 | 23.700 | – |
| 2001 | 51.249 | 42.600 | 21.301 | 22.362 | – |
| 2002 | 53.286 | 44.700 | 25.310 | 24.228 | – |
| 2003 | 55.342 | 46.300 | 27.867 | 26.608 | – |
| 2004 | 57.462 | 48.000 | 29.990 | 32.555 | – |
| 2005 | 59.996 | 49.700 | 33.951 | 38.057 | – |
| 2006 | 64.016 | 51.900 | 45.688 | 60.466 | – |
| 2007 | 67.985 | 55.100 | 49.485 | 62.460 | – |
| 2008 | 74.173 | 58.200 | 64.084 | 66.864 | – |
| 2009 | 82.332 | 63.200 | 77.849 | 79.933 | – |
| 2010 | 90.153 | 71.100 | 94.687 | 116.836 | 53.300 |
| 2011 | 98.718 | 75.800 | 126.970 | 181.068 | 67.050 |
| 2012 | 108.590 | 85.200 | 144.595 | 177.763 | 80.400 |
| 2013 | 118.797 | 93.900 | 128.696 | 138.810 | 90.250 |
| 2014 | 125.687 | 102.400 | 122.602 | 118.703 | 106.050 |
| 2015 | 131.846 | 108.100 | 121.157 | 106.972 | 109.550 |
| 2016 | 137.779 | 112.500 | 135.582 | 127.866 | 121.000 |
| 2017 | 142.742 | 115.900 | 133.092 | 116.539 | 129.100 |
| 2018 | 149.816 | 119.280 | 141.901 | 115.134 | 133.350 |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ RBI adopts new CPI as key measure of inflation – The Hindu [online], www.thehindu.com [dostęp 2019-05-21] (ang.).
- ↑ http://web.archive.org/web/20100923034538/http://mospi.nic.in/Mospi_New/upload/t4.pdf
- ↑ Unauthorized Request Blocked [online], rbidocs.rbi.org.in [dostęp 2020-08-05].
- ↑ International Finance – G. Shailaja – Google Książki [online], books.google.pl [dostęp 2019-05-21].
- ↑ Indian Economy: Reviews And Commentaries – - Venkitaramanan S – Google Książki [online], books.google.pl [dostęp 2019-05-21].
- ↑ From fiscal dominance to currency dominance: diagonosing and addressing India’s inflation crisis of 2008 [online], www.mayin.org [dostęp 2019-05-21].
- ↑ Interest rates a blunt tool, but sole option in inflation fight: RBI governor [online], www.livemint.com [dostęp 2019-05-21] (ang.).
- ↑ Inflation fears blurring Modi’s ‘Made in India’ vision | East Asia Forum [online], www.eastasiaforum.org [dostęp 2019-05-21] (ang.).
- ↑ https://web.archive.org/web/20210123025911/https://timesmachine.nytimes.com/timesmachine/1889/07/07/106355036.pdf
- ↑ http://www.cdedse.org/pdf/work178.pdf
- ↑ India – Prices – Quandl [online], www.quandl.com [dostęp 2019-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-14] (ang.).
- ↑ Report for Selected Countries and Subjects [online], www.imf.org [dostęp 2019-05-21] (ang.).
- ↑ Indexation benefit is available for calculating Gains arising on transfer of Long Term Capital Assets. The chart contains all the notified cost inflation indices for calculati... [online], incometaxindia.gov.in [dostęp 2021-03-09].
- ↑ Dbie-Rbi : Database Of Indian Economy [online], rbi.org.in [dostęp 2021-01-25].