Instalacja dźwiękowa

Instalacja dźwiękowa (związana z zagadnieniem sound art i rzeźbą dźwiękową) jest formą sztuki opartą na intermediach i czasie. Jest to rozszerzenie instalacji artystycznej o element dźwiękowy, a co za tym idzie o element czasu. Główna różnica pomiędzy rzeźbą dźwiękową a instalacją dźwiękową polega na tym, że instalacja dźwiękowa jest skonstruowana w przestrzeni trójwymiarowej, a różne obiekty dźwiękowe (źródła dźwięku), są nie tylko wewnętrzną częścią dzieła, ale mogą być także zewnętrzne. Dzieło sztuki jest instalacją tylko wtedy, gdy tworzy "dialog" z otaczającą przestrzenią. Instalacje dźwiękowe są zazwyczaj nierozerwalnie związane z konkretnym miejscem (sztuka site-specific), ale w niektórych przypadkach mogą być zaadaptowane do innej przestrzeni. Mogą być wykonane w zamkniętej albo otwartej przestrzeni, a kontekst determinuje jej estetyczne postrzeganie. Różnicą między instalacją artystyczną a instalacją dźwiękową jest element czasu, który daje odbiorcy impuls do dłuższego obcowania z dziełem, z powodu potencjalnej ciekawości dot. rozwoju dźwięku. Czynnik czasowy daje widzom również pretekst, aby dokładnie zbadać przestrzeń ze względu na dyspozycje różnych dźwięków w przestrzeni.

Instalacje dźwiękowe czasami korzystają z interaktywnych technologii (komputery, czujniki, mechaniczne i kinetyczne urządzenia itp.), ale są również dzieła wyrażone wyłącznie poprzez źródła dźwięku umieszczone w różnych punktach przestrzeni (np. głośniki), albo akustyczne instrumenty muzyczne, takie jak: struny fortepianu, na których gra performer lub widzowie. (patrz Paul Panhuysen).

Struktura dźwięku w instalacjach dźwiękowych

1. Najprostsza dźwiękowa forma to powtarzająca się dźwiękowa pętla. Forma najczęściej stosowana w ambient-art, gdzie dźwięk nie jest determinującym czynnikiem w dziele.
2. Najczęściej używana struktura dźwiękowa to forma otwarta – otwarta również dla odbiorcy, który odbiera dzieło niezależnie, w dowolnym momencie i przedziale czasowym – przez chwilę lub dłużej, co wymaga, aby artysta skonstruował dobrą strukturę sprawdzającą się w obu przypadkach.
3. Istnieje również opcja liniowej struktury dźwiękowej, gdzie dźwięk rozwija się dokładnie tak samo, jak w kompozycji muzycznej. W tym przypadku artysta ryzykuje, że widzowie nie pozostaną na cały okres trwania "utworu".

Artyści tworzący instalacje dźwiękowe

• Laurie Anderson
• Brian Eno
• Peter Machajdík
• Bruce Nauman
• Alva Noto
• Nam June Paik
• Susan Philipsz
• Jean Tinguely
• Wolf Vostell
• La Monte Young

Zobacz też

• Land-art

Galeria

• 
  Harry Bertoia, Textured Screen, 1954
• 
  Panopticon: The Singing Ringing Tree
• 
  The Blackpool High Tide Organ
• 
• 
  Yuri Landman, Moodswinger, 2006
• 
  2 electrocardiophones & electroencephalophone
• 
  Bašić's sea organ
• 
  Schloss Kapfenburg besaitet...

Linki zewnętrzne

• Audio Art Festival
• Przegląd Sztuki Survival
• Biennale Sztuki Mediów WRO
• Festiwal Sztuki Dźwiękowej Wydźwięki/Resonances. resonances.galeria-el.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-03)].
• Festiwal muzyczny Instalakcje
• Musica Electronica Nova
• Festiwal Transgresje. transgresje.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-14)].
• Sanatorium Dźwięku w Sokołowsku