Instytut Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej im. Macieja Nałęcza Polskiej Akademii Nauk
| |
| Data założenia |
1975 |
|---|---|
| Patron | |
| Państwo | |
| Adres |
ul. ks. Trojdena 4, 02-109 Warszawa |
| Liczba pracowników |
140 |
| Dyrektor |
prof. dr hab. inż. |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°12′22,4669″N 20°58′42,7937″E/52,206241 20,978554
| |
| Strona internetowa | |
Instytut Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej im. Macieja Nałęcza Polskiej Akademii Nauk został założony w 1975 roku[1] i jest największym centrum inżynierii biomedycznej w Polsce. Zakres badań Instytutu w dziedzinie biocybernetyki i inżynierii biomedycznej odpowiada najnowszym kierunkom badań w nauce światowej, a badania te mają charakter interdyscyplinarny. Według oceny Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego Instytut znajduje się w kategorii naukowej A[2].
Działalność[edytuj | edytuj kod]
Instytut opracowuje oraz wdraża nowe technologie, urządzenia i teoretyczne narzędzia wspomagające diagnostykę medyczną i/lub leczenie, które ma na celu długotrwałą poprawę jakości życia pacjentów cierpiących na choroby przewlekłe i/lub cywilizacyjne.
Instytut jest krajowym koordynatorem Sieci Inżynierii Biomedycznej w Polsce (BIOMEN)[2].
Wraz z Instytutem Biologii Doświadczalnej im. Nenckiego PAN, Instytutem Biochemii i Biofizyki PAN, Instytutem Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. Mossakowskiego PAN, Instytutem Podstawowych Problemów Techniki PAN oraz Międzynarodowym Instytutem Biologii Molekularnej i Komórkowej utworzył konsorcjum BIOCENTRUM Ochota[2].
Badania realizowane w Instytucie skupiają się na łączeniu nauk inżynieryjnych i przyrodniczych, prowadząc do powstawania innowacyjnych rozwiązań w obszarze nowych technologii biomedycznych.
Instytut koordynuje również działania mające na celu rozwój badań i edukacji w dziedzinie Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej.
W Instytucie prowadzone są studia doktoranckie, przewody doktorskie[3] i postępowania habilitacyjne[4].
Programy badawcze[2][edytuj | edytuj kod]
Badania Instytutu skupiają się na dwóch głównych tematach:
Biopomiary i komputerowe przetwarzanie danych dla poprawy diagnostyki medycznej[edytuj | edytuj kod]
Badania obejmują nieinwazyjne i minimalnie inwazyjne metody diagnostyczne (laserowo-dopplerowskie do badań mikrokrążenia, spektroskopię w bliskiej podczerwieni do badań utlenowania i perfuzji tkanek mózgu), analizę sygnałów elektrofizjologicznych (EKG i EEG wysokiej rozdzielczości), metody analizy czynności okoruchowej do oceny procesu czytania i psycho-fizjologicznego stanu człowieka, mikrosystemy do analiz biochemicznych, metody komputerowego wspomagania obróbki obrazów i metody analizy dużych zbiorów danych.
Wspomaganie i zastępowanie utraconych funkcji organizmu[edytuj | edytuj kod]
Badania dotyczą z opracowania wirtualnego pacjenta do symulacji terapii nerko-zastępczej, a także komputerowych i hybrydowych (numeryczno-fizycznych) modeli układu oddechowego i układu krążenia.
Prowadzono też badania w dziedzinie inżynierii molekularnej i komórkowej, które dotyczyły stosowania półprzepuszczalnych membran i mikrokapsułek do immunoizolacji komórek (w tym wysepek Langerhansa) w celu miejscowego dostarczenia biologicznie aktywnych substancji wspierających pracę trzustki, ksenotransplantację wysp trzustkowych oraz wykorzystanie bioreaktorów do hodowli komórek.
Prowadzono również badania nad receptorami biochemicznymi dla rozwoju bioczujników, metodami odbudowy komórek nerwowych, analizą obrazów cytologicznych oraz modelowaniem molekularnej struktury mięśni.
Struktura Instytutu[5][edytuj | edytuj kod]
Instytut od 2010 podzielony jest na 4 zakłady oraz Pracownia Środowiskowa[2]:
Zakład I – Mikrosystemów Hybrydowych i Analitycznych[edytuj | edytuj kod]
- Pracownia Przetwarzania i Analizy Obrazów Mikroskopowych
- Pracownia Inżynierii Tkankowej
- Pracownia Bioczujników i Mikrosystemów Analitycznych
Zakład II – Biomateriałów i Systemów Biotechnologicznych[edytuj | edytuj kod]
- Pracownia Elektrostatycznych Metod Bioenkapsulacji
- Pracownia Membran Półprzepuszczalnych i Bioreaktorów
- Pracownia Inżynierii Nanohybrydowych Biosystemów Regulacji
Zakład III – Metod Obrazowania Mózgu i Badań Czynnościowych Układu Nerwowego[edytuj | edytuj kod]
- Pracownia Modelowania i Metod Elektrofizjologicznych
- Pracownia Optyki Biomedycznej
Zakład IV – Modelowania i Wspomagania Funkcji Narządów Wewnętrznych[edytuj | edytuj kod]
- Pracownia Wspomagania Diagnostyki i Terapii Układu Krążeniowo-Oddechowego
- Pracownia Wspomagania Diagnostyki i Terapii Chorób Metabolicznych
- Pracownia Modelowania Matematycznego Procesów Fizjologicznych
Środowiskowa Pracownia Nowych Zastosowań Diagnostycznych Jądrowego Rezonansu Magnetycznego[edytuj | edytuj kod]
Wydawnictwa[edytuj | edytuj kod]
Instytut wydaje kwartalnik Biocybernetics and Biomedical Engineering, który jest indeksowany w Thomson Reuters: Science Citation Index Expanded (SciSearch ®) i Journal Citation Reports oraz w bibliograficznych bazach danych Elsevier: SCOPUS and EMBASE[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Monika Soból-Przekop, IBIB PAN – Założyciele [online], www.ibib.waw.pl [dostęp 2017-01-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-03].
- ↑ a b c d e f Łukasz Roszkowiak, IBIB PAN – Dla mediów [online], www.ibib.waw.pl [dostęp 2017-01-02].
- ↑ IBIB PAN – Przewody doktorskie [online], www.ibib.waw.pl [dostęp 2017-01-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-03].
- ↑ IBIB PAN – Postępowania habilitacyjne [online], www.ibib.waw.pl [dostęp 2017-01-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-03].
- ↑ Monika Soból-Przekop, IBIB PAN – Struktura Instytutu [online], www.ibib.waw.pl [dostęp 2017-01-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-03].