Interaktywne programowanie graficzne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Interaktywne programowanie graficzne – jedno z metod programowania w dziedzinie automatyki i robotyki, odnoszące się głównie do robotów.

Przebieg programowania[edytuj | edytuj kod]

Na stanowisku programowania zostają wytworzone (oprócz instrukcji przebiegu programu i wszystkich ruchów) – również dane określające współrzędne położenia i orientacji narzędzia. Programowanie odbywa się na wygodnym dla operatora stanowisku typu CAD, z kolorową symulacją zrobotyzowanego stanowiska roboczego, w którym to porusza się robot. Całe zadanie jakie wykonuje robot jest wirtualne (wirtualna rzeczywistość) i realizowane na ekranie monitora, gdzie następnie automatycznie tworzy się program odpowiedzialny za sterowanie robotem.

Obsługa[edytuj | edytuj kod]

Do sterowania ruchem robota wirtualnego („ekranowego”) używa się identycznych instrukcji – rozkazów, jak dla rzeczywistego robota, przykładowo: instrukcji języka programowania względnie instrukcji oprogramowania symulacyjnego.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Interaktywne programowanie graficzne realizuje się w systemach podobnych do CAD, przez symulację ruchów robota w również symulowanym, zrobotyzowanym stanowisku roboczym.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

1.D.Schmid, A.Baumann i inni Steuern und Regeln für Maschinenbau und Mechatronik ISBN 978-83-7141-425-1 ©2001 by Verlag Europa – Lehrmittel, Nourney, Vollmer GmbH & Co. Haan-Gruiten, Wyd. REA, 2009, s.279-281.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

1.http://www.robotyka.com/publikacje/3.pdf