Inwersja opadów

Ten artykuł od 2012-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Inwersja opadów - pas wysokości, w którym następuje zmniejszenie ilości opadów atmosferycznych w górach wraz ze znacznym wzrostem wysokości.

Zazwyczaj przy podstawie gór ilość opadów rośnie wraz z wysokością, dopiero około 1-2 km powyżej ich podstawy zaczyna ona maleć - jest to związane ze zmniejszającą się ilością pary wodnej w atmosferze. Ten obszar - od lokalnego maksimum - nazywa się inwersją opadową. Istnieją jednak istotne różnice pomiędzy ilością opadów po zawietrznej i nawietrznej stronie gór zwłaszcza dla układów górskich ułożonych z południa na północ. Dla przykładu, opad po zachodniej stronie Gór Skalistych jest znacznie większy niż na wschodniej stronie.

W Polsce inwersja opadowa jest obserwowana wysoko w Tatrach.