Izokwanta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Izokwanta (krzywa jednakowego produktu) to krzywa przedstawiająca wszystkie kombinacje dwóch czynników wytwórczych pozwalające osiągnąć dany rozmiar produkcji.

Założenia[edytuj | edytuj kod]

Produkcja dobra P wymaga tylko dwóch czynników wytwórczych (V1 i V2), które są w stosunku do siebie komplementarne (dają pożądany efekt tylko w zastosowaniu łącznym) i substytucyjne (można je łączyć w różnych proporcjach).

Rodzaje izokwant[edytuj | edytuj kod]

Wykres izokwant charakteryzujących się substytucją niepełną.

Izokwanty mogą charakteryzować się:

  • substytucją niepełną - żadnego z czynników produkcji nie można całkowicie zastąpić drugim.
  • substytucją pełną względem jednego czynnika produkcji - czynnik produkcji V1 można w całości zastąpić czynnikiem produkcji V2.
  • substytucję pełną względem obu czynników produkcji - zarówno czynnik V2 można w całości zastąpić czynnikiem V1, jak i czynnik V1 czynnikiem V2.

Kształt izokwant wynika z działania prawa malejącej krańcowej stopy technicznej substytucji. Są one wypukłe względem początku układu współrzędnych.

Szczególne przypadki izokwant[edytuj | edytuj kod]

Jeżeli czynniki produkcji można łączyć tylko w określonym stosunku, to krzywą jednakowego produktu nazywamy krzywą idealnej komplementarności. Ma ona kształt ramion kąta prostego.

Jeżeli stopa substytucji jest stała, to izokwanta ma kształt prostej o ujemnym nachyleniu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zofia Dach: Mikroekonomia dla studiów licencjackich. Kraków: Wydawnictwo Naukowe SYNABA 2005.