Ján Repaský

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ján Repaský
generálmajor v zálohe generálmajor v zálohe
Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1937
Pavľany

Data i miejsce śmierci

18 września 1998
Trenczyn

Przebieg służby
Lata służby

1958–1992

Siły zbrojne

Czechosłowacka Armia Ludowa

Późniejsza praca

polityk

Odznaczenia
Krzyż Milana Rastislava Štefánika I Klasy (Słowacja) Medal Pamiątkowy Ministra Obrony Republiki Słowackiej I stopnia Order Czerwonej Gwiazdy (CSSR) Medal za Służbę Ojczyźnie (CSSR) Medal „Za umacnianie Przyjaźni Sił Zbrojnych” III stopnia (CSSR)

Ján Repaský (ur. 17 kwietnia 1937 w Pavľany, zm. 18 września 1998 w Trenczynie) – słowacki generał, wojskowy czechosłowackiej armii, w okresie 6 czerwca – 31 grudnia 1992 roku poseł do Izby Narodów Zgromadzenia Federalnego Czechosłowacji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ján Repaský urodził się 17 kwietnia 1937 roku w Czechosłowacji we wsi Pavľany (obecna Słowacja). Po ukończeniu szkoły podstawowej uczęszczał do Szkoły Wojskowej (Gimnazjum) im. Jana Žižki z Trocnova w Nowej Wsi Spiskiej, a następnie do Szkoły Wojskowej w Lipníku nad Bečvou, którą ukończył w 1958 roku z nominacją na stopień poručíka. W tym samym roku został zawodowym żołnierzem wstępując do wojsk powietrznodesantowych[1]. Pełnił funkcje dowódcy plutonów w jednostkach stacjonujących w Preszowie, po czym został przeniesiony z awansem na dowódcę kompanii do 7. pułku specjalnego przeznaczenia w Holešovie[2]. Został też tam dowódcą kompanii szkoleniowej, komendantem szkoły podoficerskiej, poszerzonej w kolejnych latach o szkołę oficerską[1].

W 1967 roku rozpoczął studia w Akademii Wojskowej w Brnie (obecnie Uniwersytet Obrony), które ukończył w 1970 roku z tytułem inżyniera[2]. Następnie został dowódcą 13 batalionu rozpoznawczego w Levicach, po czym przeszedł do wydziału wywiadu Wschodniego Okręgu Wojskowego na stanowisko zastępcy dowódcy[2]. 1 maja 1992 roku został przeniesiony do rezerwy[2][1].

W 1992 roku wystartował z list Słowackiej Partii Narodowej (SNS) w wyborach parlamentarnych uzyskując mandat posła do Izby Narodów Zgromadzenia Federalnego Czechosłowacji[3]. Został przewodniczącym komisji obrony i bezpieczeństwa[1]. Należał do klubu SNS[3], nie był jednak członkiem partii. Po uniezależnieniu się Słowacji był szefem gabinetu ministra obrony[1]. 30 maja 1997 roku prezydent Michal Kováč nadał mu pierwszy stopień generalski (generálmajor)[2].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

  • poručík (2 sierpnia 1958)[2]
  • nadporučík (1 sierpnia 1961)[2]
  • kapitán (1 sierpnia 1965)[2]
  • major (1 sierpnia 1969)[2]
  • podplukovník (1 lipca 1974)[2]
  • plukovník (1 maja 1985)[2]
  • generálmajor (30 maja 1997)[2]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Bílek i Bartošek ↓.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q Valka ↓.
  3. a b PSP ↓.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]