Józef Gołąb (oficer)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Gołąb
Ilustracja
chorąży chorąży
Data i miejsce urodzenia

30 marca 1888
Karna

Data i miejsce śmierci

20 czerwca 1916
Guziatyn nad Styrem

Przebieg służby
Lata służby

1910–1912
1914–1916

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

I Brygada Legionów Polskich
2 pułk piechoty

Stanowiska

dowódca plutonu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa †

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości

Józef Gołąb (ur. 30 marca 1888 w Karnej – dawnym przysiółku Lasek, poległ 20 czerwca 1916 w bitwie pod Gruziatynem) – chorąży II Brygady Legionów Polskich, rzeźbiarz, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Jana i Agnieszki z d. Kluszewska[1]. Absolwent szkoły powszechnej w Bolesławiu. Pracował później w warsztacie rzeźbiarskim w Olkuszu[1]. Podczas nauki w gimnazjum w Krakowie został powołany do armii rosyjskiej, po zwolnieniu prowadził własna pracownię rzeźbiarską w Olkuszu. Uczęszczał do Szkoły Przemysłowej w Krakowie, tam 16 sierpnia 1914 zgłosił się na ochotnika do Legionów Polskich. Został skierowany do szkoły podchorążych I Brygady Legionów w Marmaros Sziget, po której awansował na chorążego II Brygady, 10 kompanii III baonu 2 pułku piechoty, gdzie zajmował stanowisko dowódcy plutonu[2].

Szczególnie odznaczył się w walce pod Gruziatyniem nad rzeką Styr, kiedy „austriacki 8 pp uciekł z pozycji pozostawiając ją wrogowi, poprowadził swój pluton wraz z innymi oddziałami do kontrataku, aby odzyskać utracone pozycje. Pod silnym ogniem przeprowadził swój pluton przez bagna i zagroził nieprzyjacielowi flankowym atakiem na jego skrzydło. W czasie tego zadania został śmiertelnie ranny i zmarł na polu bitwy”[2]. Za tę postawę został pośmiertnie odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Był kawalerem[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W dwudziestą rocznicę wstąpienia Józefa Gołąba do Legionów Polskich został on patronem krakowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Polak (red.) 1993 ↓, s. 61.
  2. a b c d e Polak (red.) 1993 ↓, s. 62.
  3. Sitko 1928 ↓, s. 46.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]