Język akwitański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pismo rzymskie ze starożytnymi nazwami baskijskimi, znalezione w Lerga, Nawarra.

Język akwitański – język używany w starożytności przez mieszkańców Akwitanii. Przetrwał do wczesnego średniowiecza.

Jedyne jego ślady przetrwały w tekstach łacińskich, gdzie zachowało się 70 imion bóstw i około 400 nazw własnych.

Akwitański a baskijski[edytuj | edytuj kod]

Z zachowanych śladów języka akwitańskiego wiadomo, że był on na pewno spokrewniony z językiem baskijskim. Niektórzy badacze uważają język akwitański za grupę archaicznych dialektów baskijskiego.

Akwitański Baskijski Znaczenie
Andere, Andre- andre kobieta
Belex, -belex, -bel(e)s beltz, bele czarny
Cis(s)on gizon człowiek
Nescato neska, neskato dziewczyna
Sembe- seme (<*senbe) syn
Seni sein (<*seni) brat
Sahar zahar stary
corri gorri czerwony

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]