Język cochimí

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Język cochimíwymarły język z rodziny yuman-cochimí. Używany był w północnej części Kalifornii Dolnej przez lud Cochimí. Znany jedynie z zapisków jezuickich misjonarzy z XVIII wieku (głównie Miguela del Barco). Wymarł najprawdopodobniej na początku XX wieku.

Jezuici wyróżniali dwa dialekty języka: północny i południowy. Umowną granicę między ich zasięgiem stanowiła misja San Ignacio de Kadakaamán w dzisiejszej Kalifornii Dolnej Południowej.

Teksty[edytuj | edytuj kod]

Poniższy tekst jest zapisem modlitwy Ojcze nasz w cochimí, dokonanym przez Francisco Xaviera Clavijero[1]:

Va-bappa amma-bang miarnu,
rna-rnang-ajua huit maja tegem:
amat-mathadabajua ucuem:
kern-rnu-jua arnrna-bang vahi-mang amat-a-nang la-uahim.
Teguap ibang gual güieng-a.vit-a-jua ibang-a-nang packagit:
-mut-pagijua abadakegem, rnachi uayecgjua packabaya..guern:
kazet-aduangarnuegnit,pacurn:
guangrnayi-acg packadabanajarn.
Amén.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]