Józef Hłasko (kapitan)
 kapitan artylerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
16 maja 1900 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
31 sierpnia 1944 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1922–1944 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
oficer do zleceń specjalnych |
| Główne wojny i bitwy | |
Józef Hłasko ps. „Podhorecki” (ur. 16 maja 1900 Warszawie, zm. 31 sierpnia 1944 w Warszawie) – kapitan artylerii Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził ze szlacheckiej rodziny, pieczętującej się herbem Leliwa. Był synem Józefa Henryka Feliksa Hłaski, zmarłego w 1922 roku komendanta Warszawskiej Straży Pożarnej, i Romany z domu Hłasko. Rodzice Józefa byli ze sobą blisko spokrewnieni – Józef Henryk był bratem ojca Romany. Jednak udało im się uzyskać papieską dyspensę na zawarcie małżeństwa. Józef miał dwóch braci – Macieja i Wawrzyńca oraz dwie siostry – Marię i Annę.
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 maja 1921 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów administracji, dział kontroli administracji, a jego oddziałem macierzystym była Wojskowa Kontrola Generalna[1]. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 maja 1923 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa kontroli administracji. W 1923 roku pełnił służbę w Oddziale Kontroli Wykonania Budżetu Wojskowej Kontroli Generalnej w Warszawie[2], a w następnym roku w Oddziale Kontroli Następnej Wojskowej Kontroli Generalnej[3]. Później został przeniesiony do korpusu oficerów artylerii i przydzielony do 1 pułku artylerii ciężkiej w Modlinie[4][5]. Był autorem wydanego w 1929 roku Zarysu historii Wojennej 1-go Pułku Artylerii Ciężkiej, jednego z zeszytów serii: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 27. lokatą w korpusie oficerów artylerii[6]. W latach 1938–1939 był słuchaczem Szkoły Uzbrojenia w Warszawie, pozostając w ewidencji macierzystego 1 pac[7].
W czasie powstania warszawskiego walczył w poczcie dowódcy Brygady Dywersji „Broda 53” na stanowisku oficera do zleceń specjalnych[8]. Poległ w nocy 31. dnia powstania warszawskiego przy ul. Bielańskiej, gdy wraz z innymi żołnierzami oddziału przebijał się do Śródmieścia[8]. Polegli wtedy także Ewaryst Jakubowski, Jan Kajus Andrzejewski, Czesław Nantel, Stefan Kowalewski. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A20-5-13)[9].
Był jednym z pierwowzorów postaci Wuja Józefa, bohatera Sowy, córki piekarza autorstwa Marka Hłaski, bratanka Józefa.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 377.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 30, 1076.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 30, 974.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 409, 488.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 206, 701.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 176.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 489, 749.
- ↑ a b Powstańcze biogramy ↓.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-18].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Czyżewski A., Piękny dwudziestoletni, Warszawa 1999, s. 11, 21, 30.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Józef Hłasko. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2020-06-17].