Jadwiga Obrembalska
 major
| |
| Data i miejsce urodzenia |
4 kwietnia 1932 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 kwietnia 2020 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1948–1949 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
Skorpion |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     
| |
Jadwiga Obrembalska ps. Jaga, Tadeusz (ur. 4 kwietnia 1932 w Warszawie, zm. 5 kwietnia 2020 tamże[1])[2] – polska działaczka podziemia antykomunistycznego, major wojsk lądowych, działaczka organizacji kombatanckich.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Córka Wacława Miernik i Kazimiery Miernik z d. Kurowskiej. Ochrzczona w kościele pod wezwaniem św. Karola Boromeusza przy ul. Chłodnej. Do 1944 mieszkała z rodzicami na Woli w Warszawie. 7 sierpnia 1944, w trakcie powstania warszawskiego straciła ojca, który zginął od kuli niemieckiego snajpera. Rodzina wygnana z mieszkania uciekła do rodzinnego majątku w Potworowie (województwo świętokrzyskie). 24 stycznia 1945 powróciła do Warszawy, gdzie zamieszkała w mieszkaniu przy ul. Siennej, należącym do rodziny. Przedwojenne mieszkanie nie zachowało się – kamienica została zburzona.
Uczyła się w Katolickiej Szkole Podstawowej im. Królowej Jadwigi w Mariówce oraz w gimnazjum. W 1948 przystąpiła do podziemnej organizacji antykomunistycznej „Skorpion” jako łączniczka. Była wówczas najmłodszą członkinią organizacji. Aresztowana 4 kwietnia 1949. W maju 1949 w wyniku rozbicia organizacji przez władze komunistyczne została skazana na rok więzienia w zawieszeniu na 2 lata i osadzona w więzieniu karno-śledczym nr III w Warszawie, gdzie przebywała do 9 września 1949. Pamiątką po czasie uwięzienia jest wykonany przez nią różaniec z chleba, który przekazała w 1991 roku Janowi Pawłowi II. Obecnie różaniec znajduje się w sanktuarium MB Licheńskiej w Licheniu.
W latach 50. pracowała przez kilka miesięcy jako pomoc architekta w Biurze Odbudowy Stolicy na stanowisku pomocy architekta, jednak straciła pracę z powodów politycznych.
Czynnie udzielała się w ruchu kombatanckim. Wieloletnia Prezes Zarządu Głównego oraz oddziału warszawskiego Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego[3]. Wiceprezes Rady Federacji Stowarzyszenia Weteranów Walk o Niepodległość RP. Stanowiska piastowała aż do śmierci.
Była prezesem komitetu budowy pomnika i tablic pamiątkowych ku czci pomordowanym w praskich więzieniach. Pomnik został wybudowany na terenie więzienia "Toledo"[4]. Akt erekcyjny wmurowano 22 listopada 1997 r. 30 września 2001 pomnik został poświęcony przez biskupa Zbigniewa Kraszewskiego. W uroczystości brał udział także ks. prał. Zdzisław Peszkowski oraz byli więźniowie. Autorzy projektu pomnika to Dariusz Kowalski i Sławomir Korzeniowski[5].
Członkini Rady do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych[6].
Przez całe życie mieszkała w Warszawie. Miała męża, 3 córki, 5 wnucząt i 4 prawnucząt. Zmarła w Warszawie po długim zmaganiu się z chorobą nowotworową.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 9 stycznia 2009 przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego[7]
- Medal „Pro Bono Poloniae”
- Pro Patria
- Medal „Pro Memoria”
- Złoty Krzyż Zasługi
- Krzyż więźnia politycznego 1939-1956 (przyznany 20 czerwca 1997)
- Srebrny Medal "Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej", przyznany 16 lipca 2003 przez Władysława Bartoszewskiego
- Gloria Victis, związek więźniów politycznych okresu stalinowskiego 1989-2009
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nekrolog śp. mjr Jadwigi Obrembalskiej – Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych [online], www.kombatanci.gov.pl [dostęp 2020-04-16].
- ↑ Stanisław Świercz, Nieujarzmieni – ojczyźnie zawsze wierni : [AK, NSZ, ROAK, WIN, NZW : biogramy żołnierzy podziemia niepodległościowego, Mazowsze – 1939 – 1956. e (oprac.), Mława 2008, s. 139.
- ↑ Organizacje zrzeszające kombatantów i osoby represjonowane o ogólnopolskim zasięgu działania – Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych [online], www.kombatanci.gov.pl [dostęp 2019-04-04].
- ↑ Odsłonięcie pomnika na Pradze – 8 października 2001 – NSZ – Narodowe Siły Zbrojne [online], www.nsz.com.pl [dostęp 2020-04-14].
- ↑ Pomnik ku Czci Pomordowanych w Praskich Więzieniach – Twoja Praga [online], www.twoja-praga.pl [dostęp 2020-04-16] (pol.).
- ↑ Powołano nową Radę do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych [online], www.gazetaprawna.pl [dostęp 2019-04-08].
- ↑ Leszek Żukowski i Zbigniew Wawer wśród odznaczonych Medalem Pro Bono Poloniae [online], Warszawa i Mazowsze – najnowsze wiadomości w RDC [dostęp 2019-04-08] (pol.).