Jahfarr Wilnis
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
195[3] cm |
| Masa ciała |
113[3] kg |
| Styl walki | |
| Kategoria wagowa | |
| Klub |
The Colosseum Gym[3] |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
43[3] |
| Zwycięstwa |
32 |
| Przez nokauty |
8 |
| Porażki |
10 |
| Remisy |
1 |
Jahfarr Wilnis (ur. 26 lutego 1986 w Utrechcie) – holenderski kick-boxer surinamskiego pochodzenia, zwycięzca turnieju Kunlun Fight wagi super ciężkiej z 2015 oraz mistrz świata Enfusion w wadze ciężkiej z 2016. Zawodnik GLORY.
Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]
Od 22 roku życia wraz z młodszym bratem Jasonem trenuje kickboxing. Po roku treningów stoczył swoją pierwszą walkę.[3]. Przez następne lata walczył głównie w Belgii, Holandii i Surinamie. W 2012 związał się z Glory World Series, debiutując dla niej 6 października tego samego roku w wygranym pojedynku na punkty przeciwko Marokańczykowi Jamalowi Ben Saddikowi[3]. Po dwóch kolejnych zwycięstwach w organizacji nad Oguzen Ovguerem i Bricem Guidonem – obu nokautując, przyszedł czas na dwie porażki z rzędu, z Czechem Tomášem Hronem na punkty i Mladenem Brestovacem przez KO w pierwszej rundzie[3]. Po porażce z tym drugim nie walczył prawie dziewięć miesięcy. Do ringu wrócił 3 stycznia 2015 roku podczas chińskiego turnieju Kunlun Fight wagi super ciężkiej. W przeciągu sześciu miesięcy stoczył cztery zwycięskie pojedynki (m.in. pokonując Romana Kryklie i w finale 7 czerwca Hesdy'ego Gergesa) wygrywając tym samym ostatecznie całe zawody[4].
9 października 2015 wrócił do Glory biorąc udział w turnieju pretendentów wagi ciężkiej. W półfinale pokonał Bena Edwardsa przez TKO po niskich kopnięciach, natomiast w finale uległ niejednogłośnie na punkty Benjaminowi Adegbuyiowi[3]. 9 stycznia 2016 przegrał w rewanżu z Ukraińcem Romanem Kryklią, również na punkty na gali Kunlun Fight 36. Niecałe dwa miesiące później 27 lutego zmierzył się o mistrzostwo organizacji Enfusion wagi ciężkiej z obrońcą tytułu Marokańczykiem Ismaelem Lazaarem. Wilnis ostatecznie pokonał go jednogłośnie na punkty, odbierając mu tytuł[5].
16 kwietnia 2016 ponownie wziął udział w turnieju Glory, gdzie po pierwszej zwycięskiej walce, po raz kolejny przegrał w finale, tym razem z Ismaelem Londtem na punkty[3]. Pod koniec roku 5 listopada na gali Glory 35 jeszcze raz spróbował wygrać turniej, jednak tym razem poszło mu jeszcze gorzej, gdyż odpadł już w pierwszym pojedynku przegrywając w rewanżowym starciu z Mladenem Brestovacem przez TKO w pierwszej rundzie[3]. Trzecią porażkę z rzędu zaliczył 30 września 2017 w obronie mistrzostwa Enfusion, które stracił na rzecz Luisa Tavaresa ulegając mu na punkty[6].
Zwycięską niemoc przełamał 12 maja 2018 podczas Glory 53 pokonując jednogłośną decyzją sędziów w rewanżu Jamala Ben Saddika[3].
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
- 2015: Kunlun Fight Super Heavyweight Tournament – 1. miejsce w turnieju wagi super ciężkiej
- 2016–2017: mistrz świata Enfusion w wadze ciężkiej
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Profil na muaythaitv.com. muaythaitv.com. [dostęp 2018-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-18)]. (fr.).
- ↑ Profil na tapology.com. tapology.com. [dostęp 2018-08-18]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Oficjalny profil Wilnisa na stronie glorykickboxing.com. glorykickboxing.com. [dostęp 2018-08-18]. (ang.).
- ↑ Kunlun Fight 26: porażka Tomasza Makowskiego z chińskim przeciwnikiem! Wyniki!. fightsport.pl, 2015-06-05. [dostęp 2018-08-18]. (pol.).
- ↑ Enfusion Live 37 Results. fight-madness.com, 2015-02-29. [dostęp 2018-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-18)]. (ang.).
- ↑ Enfusion Live 53 Results: Superbon Too Much For Khamal, Tavares Upsets Wilnis. combatpress.com, 2017-09-30. [dostęp 2018-08-18]. (ang.).