Jan Glinka
Data i miejsce urodzenia |
14 listopada 1890 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
26 marca 1963 |
Miejsce spoczynku |
Nieborów |
Rodzice |
Władysław Glinka i Joanna de Calonne |
Odznaczenia | |
Jan Glinka (ur. 14 listopada 1890 w majątku rodzinnym Stary Susk k. Ostrołęki, zm. 26 marca 1963 w Łowiczu), polski działacz społeczny, archiwista, historyk Białegostoku i regionu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Władysława i Joanny de Calonne, absolwent Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie w 1910 r.
Student filozofii w Genewie, a następnie agronomii na Uniwersytecie w Lipsku (sekretarz Towarzystwa Bratnia Pomoc Studentów Polaków w Lipsku w 1912 r. oraz członek jej Komisji Nadzorczej w 1914 r. W latach 1913–1914 należał do Akademickiego Towarzystwa Rolniczego „Ceres” w Lipsku), od 1915 r. student Kursów Przemysłowo-Rolniczych w Warszawie (SGGW). Absolwent SGGW.
Od roku 1915 należy do Polskiej Korporacji Akademickiej Aquilonia, studenckiej organizacji ideowo-wychowawczej, w której został drugim prezesem w semestrze wiosennym 1915 r.
W okresie I wojny światowej przebywał z rodziną w Rosji, gdzie zajmował się pracą społeczną. Ziemianin, mieszkał w majątku rodzinnym Stary Susk k. Ostrołęki. W latach 30. zamieszkał w Białymstoku, gdzie pracował w Urzędzie Wojewódzkim jako kierownik Biura do Spraw Finansowo-Rolnych. Jednocześnie wykładał historię regionalną oraz historię sztuki w Seminarium Nauczycielskim, a później w Liceum Pedagogicznym.
Po II wojnie światowej mieszkał i pracował w Warszawie w Archiwum Głównym Akt Dawnych, ukończył wówczas historię na UW (dr nauk hum. 1961).
Zmarł w Łowiczu, pochowany na Cmentarzu w Nieborowie (kwatera 2-3-807)[1].
Działalność społeczna
[edytuj | edytuj kod]- Pełnomocnik Centralnego Komitetu Obywatelskiego do Spraw Opieki nad Wychodźcami-Polakami w Rosławlu, Piotrogrodzie i Pskowie w latach 1915–1919,
- Członek Zarządu Okręgowego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych w Ostrołęce,
- Założyciel Rolniczego Uniwersytetu Ludowego w Ostrołęce,
- Przewodniczący Koła Miłośników Historii, Literatury i Sztuki w Białymstoku.
Działalność polityczna
[edytuj | edytuj kod]- Prezes Koła Wojewódzkiego Związku Monarchistów Polskich, w roku 1927 prezes Rady Naczelnej tej organizacji.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)[2]
- Srebrny Wawrzyn Akademicki (7 listopada 1936)[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ GeoCmentarz [online], 37.28.154.108 [dostęp 2020-06-04] .
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu podniesienia poziomu kultury rolnej i pracy społecznej”.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 261, poz. 461 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik biograficzny Białostocko-Łomżyński, z. 1, Białystok 2002.
- Daniel Boćkowski (red.), Jan Kwasowski (red.), Białostoczanie XX wieku. Wielki plebiscyt „Gazety Wyborczej”, Radia Białystok i Telewizji Białystok, Białystok 2000, s. 49–52.
- Barbara Kalinowska, Jan Glinka ze Starego Suska, Rozmaitości Ostrołęckie z 7 lutego 2012.
- Absolwenci Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego
- Absolwenci Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego
- Członkowie Okręgowych Towarzystw Organizacji i Kółek Rolniczych
- Glinkowie herbu Trzaska
- Odznaczeni Srebrnym Wawrzynem Akademickim
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Polscy archiwiści
- Polscy działacze społeczni
- Polscy korporanci
- Polscy ziemianie (II Rzeczpospolita)
- Urodzeni w 1890
- Zmarli w 1963