Przejdź do zawartości

Jan Bełtowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Bełtowski
porucznik rezerwy sanitarny porucznik rezerwy sanitarny
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1897
Dębica

Data i miejsce śmierci

21 stycznia 1947
Kraków

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

6 Batalion Sanitarny

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-ukraińska (obrona Lwowa)

Jan Adam Bełtowski (ur. 14 grudnia 1897 w Dębicy, zm. 21 stycznia 1947 w Krakowie) – polski doktor medycyny, lekarz, porucznik rezerwy sanitarny Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 14 grudnia 1897 jako syn Tomasza i Amalii z Leśniowskich[1]. U kresu I wojny światowej wziął udział w obronie Lwowa w trakcie wojny polsko-ukraińskiej służąc w stopniu podporucznika w sekcji telefonicznej oddziału technicznego Naczelnej Komendy[2]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia porucznika rezerwy w korpusie oficerów sanitarnych ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[3][4]. W 1923, 1924 był podlekarzem rezerwowym w 6 Batalionie Sanitarnym w garnizonie Lwów[3][5].

W latach 1946–1947 był lekarzem w PUBP w Żywcu w stopniu porucznika[6].

Ukończył studia medyczne uzyskując tytuł naukowy doktora medycyny. W latach 30. do 1939 pracując w Nadwórnej był członkiem Lwowskiej Izby Lekarskiej[7][8]. W styczniu 1937 został wybrany prezesem zarządu koła Związku Oficerów Rezerwy w Nadwórnej[9]. W 1939 był dyrektorem szpitala w Nadwórnej[10].

Prywatnie był żonaty z Heleną Dyhdalewicz (ślub zawarty we Lwowie, w parafii Św. Elżbiety dnia 21 lutego 1925 roku)[11]. Zmarł 21 stycznia 1947 roku w Krakowie[12]. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim (kwatera XIXB, rząd 2, miejsce 12), gdzie spoczął wraz z żoną, córką Danutą i zięciem Żywisławem.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Akt urodzenia. Szukaj w Archiwach. [dostęp 2024-01-14].
  2. Iwona Łaptaszynska: Obsada personalna obrony Lwowa 1 - 22.11.1918r.. stankiewicze.com. [dostęp 2015-11-17].
  3. a b Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923, s. 1239.
  4. Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924, s. 1120.
  5. Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924, s. 1054.
  6. Katalog pracowników, funkcjonariuszy, żołnierzy organów bezpieczeństwa państwa [online], bip.ipn.gov.pl [dostęp 2016-05-25].
  7. Lista członków Lwowskiej Izby Lekarskiej według stanu z lipca 1931. „Dziennik Urzędowy Izb Lekarskich”, s. 330, Nr 9 z 1 września 1931. 
  8. Lista członków Lwowskiej Izby Lekarskiej uprawnionych do głosowania do Rady Izby w dniu 17 grudnia 1939 r.. „Dziennik Urzędowy Izb Lekarskich”, s. 19, Nr 8 z 1939. 
  9. Związek Oficerów Rezerwy w Nadwórnej. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 20 z 27 stycznia 1937. 
  10. Książka telefoniczna 1939. genealogyindexer.org, 1939. [dostęp 2015-11-17].
  11. Akt ślubu. Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie. [dostęp 2023-09-23].
  12. Lokalizator grobów Cmentarza Rakowickiego. [dostęp 2024-01-20].