Przejdź do zawartości

Jan Gryn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Gryn
Miron
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

7 marca 1909
Huszczka Mała

Data śmierci

6 maja 1997

Przebieg służby
Siły zbrojne

Związek Walki Zbrojnej
Bataliony Chłopskie

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1943–1989) Order Krzyża Grunwaldu III klasy Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami Krzyż Partyzancki Krzyż Batalionów Chłopskich

Jan Gryn, ps. Miron (ur. 7 marca 1909 w Huszczce Małej, zm. 6 maja 1997) – polski działacz ruchu ludowego, komendant Okręgu Lublin Batalionów Chłopskich, podpułkownik.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jan Gryn urodził się 7 marca 1909 jako syn Piotra i Anny. Po ukończeniu gimnazjum odbył służbę wojskową, kończąc Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty w Śremie i uzyskując stopień podporucznika rezerwy. Zakończywszy służbę wojskową, podjął studia w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, które ukończył w 1937, uzyskując tytuł inżyniera rolnictwa. W okresie międzywojennym był działaczem ZMW „Wici”, Polskiej Akademickiej Młodzieży Ludowej oraz Stronnictwa Ludowego.

Po wybuchu II wojny światowej był pracownikiem spółdzielni „Społem” w Zamościu. Związał się z konspiracją, wstępując w 1940 do ZWZ, a w 1941 do SL „Roch”. Został komendantem placówki Sitaniec, a od 1941 komendantem Obwodu Zamość Batalionów Chłopskich. Funkcję pełnił do lipca 1942, gdyż od sierpnia tego roku był komendantem Okręgu Lublin tej organizacji. Na tym stanowisku znajdował się do listopada 1942. Później był zastępcą komendanta podokręgu zamojskiego. Pod koniec okupacji pracował na stanowisku referenta rolnego Delegatury Rządu na Kraj w okręgu lubelskim.

W październiku 1944 został aresztowany przez NKWD i osadzony w areszcie w Lublinie przy ulicy Chopina 18, a następnie na lubelskim zamku. 18 listopada został wywieziony do obozów jenieckich w ZSRR – w okolicach Borowicz i w obwodzie swierdłowskim. W lutym 1945 awansowany do stopnia podpułkownika. Z zesłania powrócił 17 listopada 1947.

Po powrocie z zesłania osiadł w Warszawie, działał w organizacjach rolniczych i w Komisji Planowania przy Radzie Ministrów.

Zmarł 6 maja 1997.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Marian Wojtas: Słownik biograficzny żołnierzy Batalionów Chłopskich: IV Okręg Lublin. Lublin: Stowarzyszenie Byłych Żołnierzy Batalionów Chłopskich, 1998, s. 184–185. ISBN 83-85223-60-6.
  • Marian Wojtas: Słownik biograficzny żołnierzy Batalionów Chłopskich. T. V. Lublin: Wydawnictwo Bestprint, 2009, s. 723–727. ISBN 978-8360702-72-7.