Przejdź do zawartości

Jan Kiljańczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Kiljańczyk
Data i miejsce urodzenia

10 grudnia 1919
Zatory

Data śmierci

23 marca 1985

Podsekretarz stanu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego
Okres

od 1953
do 1957

Przynależność polityczna

PZPR

Ambasador PRL na Węgrzech
Okres

od 1964
do 1969

Przynależność polityczna

PZPR

Poprzednik

Henryk Grochulski

Następca

Tadeusz Hanuszek

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi

Jan Kiljańczyk, także Kiliańczyk, ps. „Janek” (ur. 10 grudnia 1919 w Zatorach[1], zm. 23 marca 1985[2]) – polski działacz partyjny, podsekretarz stanu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego (1953–1957), ambasador na Węgrzech (1964–1969).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Zofii i Franciszka. W latach 1929–1930 działał w Czerwonym Harcerstwie. Od 1936 do 1939 był praktykantem i elektromonterem w Biurze Instalacyjnym w Warszawie. W latach 1937–1938 należał do Komunistycznego Związku Młodzieży Polski. W czasie II wojny światowej pracował w Fabryce Namiastek Spożywczych w Warszawie (1940) oraz w Polskim Monopolu Spirytusowym w Warszawie (1941–1945)[1][3].

W marcu 1945 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej (PPR), a 15 grudnia 1948 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). W ramach struktur partyjnych był instruktorem Wydziału Ekonomicznego Komitetu Centralnego PPR (1945–1948), a następnie KC PZPR (1948–1949) oraz zastępcą kierownika Wydziału Handlu KC PZPR (sierpień 1951–listopad 1952). W latach 1949–1951 był słuchaczem Szkoły Partyjnej przy KC PZPR. Od stycznia 1953 do grudnia 1957 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego. W latach 1957–1964 był wiceprezesem CRS Samopomoc Chłopska w Warszawie. W 1964 objął stanowisko ambasadora na Węgrzech, które pełnił do 1969[1][3].

W 1946 został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi[4].

Pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL, Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [dostęp 2023-06-26] [zarchiwizowane 2023-06-26].
  2. a b Wyszukiwarka cmentarna [online], Warszawskie cmentarze [dostęp 2023-06-26].
  3. a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL, Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [dostęp 2023-06-26] [zarchiwizowane 2023-06-26].
  4. Uchwała Prezydium Krajowej Rady Narodowej z dnia 18 lipca 1946 r. o odznaczeniach pracowników w dziale aprowizacji i handlu (M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 113).