Jan Krysiński (generał)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Negev (dyskusja | edycje) o 01:21, 9 paź 2012. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Jan Krysiński herbu Leliwa (ur. 1770 Warszawa - zm. 1837 Warszawa). Brat gen. Franciszka Krysińskiego. Generał brygady powstania listopadowego.

Życiorys

Mimo polskobrzmiącego nazwiska wywodził się z żydowskiej grupy religijnej frankistów, spolszczonej w końcu XVIII wieku[1].

Służbę wojskową rozpoczął w 1791 w korpusie inżynierów koronnych. Nobilitowany w 1793. Uczestnik wojny przeciwko interwencji rosyjskiej w 1792. Walczył w powstaniu kościuszkowskim 1794. Krótko potem służył w Legionach Polskich we Włoszech. Od 1807 w stopniu kapitana w Armii Księstwa Warszawskiego. Jako szef batalionu walczył w 1809 przeciwko najazdowi Austriaków.

Kampanię moskiewską 1812 odbył jako major pułku artylerii konnej. W 1813 bronił twierdzy Modlin.

Od 1815 w Armii Królestwa Polskiego w stopniu pułkownika. Początkowo pełniący obowiązki dowódcy Brygady Artylerii. W latach 1820 - 1830 szef rachunkowości Dyrekcji Artylerii.

Po wybuchu powstania listopadowego uczestniczył w fortyfikowaniu Warszawy, potem komendant twierdzy Zamość. Uzyskał w maju 1831 awans na generała brygady. Jako komendant twierdzy pokazał swój talent dowódczy i organizatorski. Kapitulował w Zamościu po uporczywej obronie.

Konsekwencji za udział w powstaniu nie poniósł w uznaniu żołnierskiej postawy. Po klęsce powstania powrócił do Warszawy, gdzie zmarł 18 lipca 1837 roku i został pochowany na Powązkach w grobowcu rodzinnym.

Był członkiem loży wolnomularskiej Świątynia Izis w 1811/1812 roku.[2]

Był odznaczony Orderem Virtuti Militari, Orderem Świętej Anny II klasy[3].

  1. Marek Tarczyński, Generalicja powstania listopadowego, Wyd. MON, warszawa 1988, s. 174.
  2. Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 239.
  3. Księga pamiątkowa w 50-letnią rocznicę powstania roku 1830 zawierająca spis imienny dowódców i sztabs-oficerów, tudzież oficerów, podoficerów i żołnierzy Armii Polskiej w tymż roku Krzyżem Wojskowym „Virtuti Militari” ozdobionych, Lwów 1881, s. 9.

Bibliografia

H. P Kosk Generalicja polska t. 1 wyd. Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998.