Jan Petrasz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jan Petrasz (ur. 3 marca 1871 w Bolesławiu, zm. 1958 w Argentynie) – polski duchowny baptystyczny, pierwszy prezes Związku Zborów Słowiańskich Baptystów w Polsce.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie pasterza. Kształcił się w szkole niemieckiej na Ukrainie. W wieku 22 lat wstąpił do zakonu franciszkanów, z którego został usunięty. W Stanisławowie zajmował się werbunkiem robotników do budowy dróg[1]. Wyjechał na Węgry, gdzie związał się z ruchem baptystycznym. Ukończył studia w baptystycznym seminarium teologicznym w Hamburgu, po czym w 1908 został ordynowany na kaznodzieję polskojęzycznego przy niemieckim zborze baptystycznym w Poznaniu. Jest uznawany za pierwszego polskiego duchownego baptystycznego[1]. Pełnił posługę religijną na Górnym Śląsku, w powiecie stanisławowskim i we Lwowie. W latach 1921–1923 pełnił funkcję prezesa nowo utworzonego Związku Zborów Słowiańskich Baptystów w Polsce. W 1928 wyemigrował na stałe do Argentyny, gdzie też zmarł[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Petrasz Jan, [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Jacek Maria Majchrowski (red.) i inni, Warszawa: „BGW”, 1994, s. 201, ISBN 83-7066-569-1, OCLC 833968368.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Petrasz Jan, [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Jacek Maria Majchrowski (red.) i inni, Warszawa: „BGW”, 1994, s. 201, ISBN 83-7066-569-1, OCLC 833968368.
  • Tadeusz J. Zieliński, Protestantyzm ewangelikalny. Studium specyfiki religijnej, wyd. 2, Katowice 2014 ISBN 978-83-931204-9-9 s. 346.