Jan Rzepa

Jan Rzepa
	porucznik
Data i miejsce urodzenia	14 czerwca 1899 ; Ćmachowo, Cesarstwo Niemieckie
Data i miejsce śmierci	23 marca 2005 ; Wronki, III RP
	Przebieg służby
Lata służby	1916–1921, 1939
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego; Wojsko Polskie
Formacja	Armia Wielkopolska
Jednostki	Armia „Poznań”
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa: bitwa pod Verdun; powstanie wielkopolskie,; wojna polsko-bolszewicka,; II wojna światowa: kampania wrześniowa;
	Odznaczenia

Jan Rzepa (ur. 14 czerwca 1899 w Ćmachowskich Hubach, zm. 23 marca 2005 we Wronkach) – porucznik Wojska Polskiego, najdłużej żyjący uczestnik powstania wielkopolskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach armii niemieckiej. Został ranny w bitwie pod Verdun. Podczas powstania wielkopolskiego brał udział w zdobyciu stacji kolejowej w Miałach koło Wronek. Po zwycięstwie powstania brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Lata międzywojenne spędził w Pożarowie i Wartosławiu.

W 1939 brał udział w wojnie obronnej w szeregach Armii „Poznań”, trafił do obozu jenieckiego, spędził pewien czas na przymusowych robotach. Po 1945 mieszkał i pracował w Poznaniu, a od 1959 we Wronkach; był zatrudniony w przedsiębiorstwie gospodarki komunalnej.

W czerwcu 2001 został awansowany przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego do stopnia porucznika i obdarowany pamiątkową szablą oficerską. Wielokrotnie brał udział w obchodach jubileuszowych związanych z powstaniem wielkopolskim, m.in. w 2000 w uroczystościach nadania imienia powstańców Zespołowi Szkół Zawodowych nr 1 we Wronkach. Przez ostatnie pół roku życia był ostatnim znanym żyjącym uczestnikiem walk powstańczych.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

25 marca 2005 za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność społeczną został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[1]

Z dniem 24 kwietnia 2010 imię por. Jana Rzepy przyjął batalion dowodzenia 17 Brygady Zmechanizowanej w Międzyrzeczu^[2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Miał czworo dzieci (z czego dwoje zmarło za jego życia). Doczekał się 18 wnuków, 35 prawnuków i 3 praprawnuków. Jego wnukiem jest polityk Jarosław Rzepa^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ M.P. z 2005 r. nr 43, poz. 595.
↑ Decyzja Nr 84/MON Ministra obrony Narodowej z dnia 17 marca 2010 r. w sprawie przejęcia dziedzictwa tradycji, nadania nazwy wyróżniającej oraz imienia patrona batalionowi dowodzenia 17. Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej im. gen. broni Józefa Dowbora-Muśnickiego w: Dziennik Urzędowy MON Nr 5 z 9 kwietnia 2010 r., poz. 56. Decyzja weszła w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, czyli w dniu 24 kwietnia 2010 r.
↑ Rzepa Jarosław. W: Encyklopedia Szczecina. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo Kultury, 2015, s. 722. ISBN 978-83-942725-0-0.

[1] M.P. z 2005 r. nr 43, poz. 595.

[2] Decyzja Nr 84/MON Ministra obrony Narodowej z dnia 17 marca 2010 r. w sprawie przejęcia dziedzictwa tradycji, nadania nazwy wyróżniającej oraz imienia patrona batalionowi dowodzenia 17. Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej im. gen. broni Józefa Dowbora-Muśnickiego w: Dziennik Urzędowy MON Nr 5 z 9 kwietnia 2010 r., poz. 56. Decyzja weszła w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, czyli w dniu 24 kwietnia 2010 r.

[3] Rzepa Jarosław. W: Encyklopedia Szczecina. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo Kultury, 2015, s. 722. ISBN 978-83-942725-0-0.

[1]

[2]

[3]